Frans Weisz, filmprogramma – Amsterdam
Naar aanleiding van de première van Frans Weisz’ nieuwste film Het leven is vurrukkulluk, naar de sprankelende roman van Remco Campert, ruimt filmtheater EYE in februari de zalen in voor een programma rond de films van een van Nederlands belangrijkste filmmakers van de afgelopen vijftig jaar. Bij veel voorstellingen is Weisz samen met acteurs en crew aanwezig.
Weisz (1938) stond in de jaren zestig aan de wieg van de Nederlandse nouvelle vague, maakte grote publieksfilms in de jaren zeventig en werkte samen met alle grote acteurs uit de Nederlandse film- en theaterwereld. In zijn latere films spelen het theater, de Joodse identiteit en de onontkoombaarheid van het verleden een belangrijke rol.
Aan het begin van zijn filmersleven was het Frans Weisz’ grote wens om Het leven is vurrukkulluk van Remco Campert te verfilmen. Dat is hem nu ruim vijftig jaar na dato eindelijk gelukt. Niet voor niets gaf hij de hoofdrol aan zijn zoon Géza Weisz, die vernoemd is naar diens in Auschwitz overleden grootvader en net als hij acteur. In De Wereld Draait Door vertelt het tweetal over de film en een droom die werkelijkheid wordt.
Het verleden is nooit ver weg
Ook in Weisz’ films is het verleden nooit ver weg. Familieleden maken niet zelden de balans op van hun leven – een warrig weefsel dat Weisz draad voor draad weet te ontrafelen. Het verleden is onontkoombaar, maar datzelfde verleden, hoe troebel ook, is net zo goed een drijvende kracht voor de personages in zijn films. Met een meesterlijk oog filmt hij de meest subtiele emoties, die vaak tijdens rituelen als bruiloften en begrafenissen na lange tijd naar boven komen.
In dagblad Trouw vertelde Weisz over de impact van de oorlog op zijn persoonlijkheid: “Ik heb een enorme bewijsdrift. Alles was er zo op gericht dat ik er níet zou zijn, dat ik geen dag voorbij laat gaan waarop ik niet roep: hier ben ik! Ik ben er nog steeds.”
EYE vertoont van 8 tot en met 28 februari een ruime selectie uit het oeuvre van Frans Weisz, waaronder de door EYE gerestaureerde films Het gangstermeisje en De inbreker. Frans Weisz is bij meerdere vertoningen aanwezig, en wordt geïnterviewd door kenners van zijn werk. Het leven is vurrukkulluk is vanaf 25 januari te zien in EYE en in de landelijke filmtheaters.
Hoogtepunten:
Openingsavond – 8 februari
Op donderdag 8 februari opent het filmprogramma in aanwezigheid van Frans Weisz met een nieuwe digitalisering van de Werkteater-productie Een zwoele zomeravond (1982).
Hommage aan Jan Blokker – 10 februari
Jan Blokker was een van de vaste scenarioschrijvers van Frans Weisz en van grote betekenis voor de Nederlandse filmcultuur vanaf eind jaren ’50. Zijn zoon en journalist Bas Blokker (NRC) spreekt met Frans Weisz over de samenwerking met Jan Blokker. Aansluitend Hoogste tijd (1995).
‘Mijn eigen Citizen Kane’ – 15 februari
Peter Verstraten (Universiteit Leiden) in gesprek met Frans Weisz over zijn films uit de jaren ‘60 en de Nederlandse ‘nouvelle vague’. Aansluitend Een zondag op het eiland van de Grande Jatte (1965) en Het gangstermeisje (1966).
De Joodse trilogie – 18 februari
Integrale vertoning van Leedvermaak (1989), Qui vive (2001) en Happy End (2009).
Filmen in de jaren zeventig – 22 februari
Hans Beerekamp (NRC) in gesprek met Frans Weisz over de doorbraak naar het grote publiek en zijn samenwerking met producent Rob du Mée en acteur Rijk de Gooyer. Aansluitend vertoning van de film De inbreker (1972).
Charlotte en Leven? of Theater? – 25 februari
Speelfilm en documentaire over het leven van de joodse kunstenares Charlotte Salomon, in aanwezigheid van Frans Weisz. In het Joods Historisch Museum is nog tot en met 25 maart een tentoonstelling te zien over Charlotte Salomon.
De meeste films komen uit de collectie van EYE Filmmuseum en worden vertoond op 35mm. Het programma (onder voorbehoud van wijzigingen) vindt u op de website van EYE.
