De hand van Netanyahu – column Naomi Italiaander
‘Vandaag las ik de HJ Schoo-lezing van Minister Edith Schippers (VVD). Een speech over de toekomst van Nederland en dingen die haar wakker houden. Ik was blij verrast met haar open en duidelijke toespraak, waarin zij aangeeft dat Nederland grenzen moet stellen. Volgens haar is de vijand van de vrijheid de politieke islam. Volgens haar heeft die maar een doel: de democratie de nek omdraaien.
Ik heb gemengde gevoelens over Nederland. Als je over de grachten in Amsterdam loopt of als ik op zaterdagavond een biertje met vrienden drink, dan lijkt het leven zo gek nog niet. Met name Amsterdam is overgenomen door yuppen en expats, met een boven modaal inkomen, die genieten van een jong dynamisch leven. Van festival naar festival, van etentje naar club, en van zon- naar skivakantie. In hun hoofdstedelijke bubbel lijken politieke beslommeringen niet te bestaan.
Ook ik woon in dit agglomeraat, maar ben mij door mijn Joodse achtergrond continue bewust van politieke ontwikkelingen. Soms vraag ik mij af waar de Nederlandse naïvitieit vandaan komt. Is het de welvaart of is het een gebrek aan dreiging?
Zelfs nu, in tijden waarin in Frankrijk zelfmoordaanslagen gepleegd worden, presteert een collega de befaamde woorden te gebruiken: ‘Dit doe je toch niet als je hier geen reden toe hebt?’
Het geeft maar aan hoe beschaafd mijn collega is en dat hij zich niet in kan denken dat er andere ideologieën bestaan dan de onze. En daar gaat het dan ook gigantisch mis.
Benjamin Netanyahu bezocht deze week Nederland en Nederland staat op zijn kop. Kamerlid Tunahan Kuzu (DENK) weigerde Netanyahu de hand te schudden en PvdA- en GroenLinks-kamerleden weigerden de premier te ontmoeten. VVD-Kamerlid Han Ten Broeke liet in de Telegraaf weten wel aanwezig te willen zijn, vooral omdat zoiets niet gebeurt als er vertegenwoordigers van echt lastige landen op bezoek komen. “Het gebeurt niet bij Iran, niet bij Indonesië, niet bij Rusland, maar wel bij de enige democratie in het Midden-Oosten.”
Dat Israël de enige democratie is in haar regio, daar heeft Ten Broeke volledig gelijk in – iets wat vanuit de linkse partijen niet wordt erkend. Waarom staat links Nederland zo achter de Palestijnse zaak? Hoe kan het dat deze weldenkende linkse politici niet inzien dat Israël nooit zomaar geweld gebruikt? Dat een soldaat veroordeeld wordt die de trekker overhaalt, dat kinderen niet opgeofferd worden voor het hogere doel en dat het leven meer waard is dan de dood, dat de gay pride daar een groot evenement is, dat vrouwen in bikini mogen lopen, maar ook moslima’s een boerkini mogen dragen.
De linkse onwetendheid gaat gepaard met een opvoeding zonder geweld en zonder idee van een ideologie die anders is dan de zijne. Dit is gevaarlijk, met het binnenhalen van ideologieën die wel anders zijn (een ideologie waar dood boven leven staat) dan die van ons, gaat het vreselijk mis.
Als moslims tijdens het bezoek van Netanyahu op Radio 1 roepen dat alle Joden dood moeten, dan is dat niet slechts vrijheid van meningsuiting, dan zit daar een welgemeende bedoeling achter. Een verachting naar Joden en een haat tegen het westen. Kennelijk zijn aanslagen in Europa niet voldoende om ons wakker te schudden.
Minister Schippers gaf in haar lezing aan dat wij grenzen moeten stellen. Ik ben het absoluut met haar eens. Maar met de linkse partijen die niet anders kunnen denken dan vanuit hun eigen perspectief, dat alles met een simpel gesprek valt op te lossen, is het einde zoek.
Met het binnenhalen van de politieke islam en de naïviteit van onze samenleving luid ik de noodklok. Voor mij is er geen toekomst in Nederland en straks drink ik geen biertje meer in mijn bubbel op een Amsterdams terras.
