Spanning in Belgische regering om Israël-beleid

In navolging van Nederland is nu ook in België spanning in de regering ontstaan over het Israëlbeleid. Hier staan christendemocraten en sociaaldemocraten tegenover rechts-liberalen en Vlaams-nationalisten. Minister Maxime Prévot (Les Engagés) van Buitenlandse Zaken voert nu de druk op. Hij wil dossiers blokkeren indien de regering niet tot een straffer beleid tegen Israël komt.

Prévot kiest zowat voor dezelfde strategie als zijn inmiddels Nederlandse oud-collega Caspar Veldkamp. De Franstalige christendemocraat zegt tegen De Standaard dat hij desnoods andere dossiers wil blokkeren als de regering niet strenger wordt tegen Israël. “Voor mij is dit cruciaal,” zegt hij tegen de krant. Ook wil hij een onafhankelijke Palestijnse staat erkennen.

Bij Frankrijk

België moet zich wat Prévot betreft aansluiten bij Frankrijk en een rits aan andere westerse landen die in september tijdens de algemene vergadering van de VN tot erkenning willen overgaan. “Voor een erkenning moeten we ons haasten, want van Palestina blijft straks misschien niets meer over. Ik kan me niet voorstellen dat België straks tot het kleine clubje van landen behoort die Palestina niet erkennen.”

Oplossing?

Woensdag is er een zogeheten kernkabinet bijeengeroepen door premier Bart de Wever (N-VA). De belangrijkste ministers inzake en de vicepremiers komen dan samen om over de kwestie te praten en een oplossing te vinden. Voorlopig is die er nog niet: de christendemocraten (Les Engagés en het Vlaamse CD&V) en sociaaldemocraten (Vooruit) willen strenger Israël-beleid en de N-VA en Franstallig liberale MR willen dat niet.

Louis Michel

Intussen wordt van alle kanten de druk opgevoerd. Zo mengt oud-MR-voorzitter Louis Michel zich in de strijd. De partij-mastodont zegt dat er strenger Israëlbeleid moet komen en dat België een onafhankelijke Palestijnse staat moet erkennen. Hij is tevens oud-minister van Buitenlandse Zaken. Michel voert zo druk uit op huidig MR-leider Georges Louis Bouchez, die niet wil wijken en Israël wil blijven steunen.

Child Focus

Ook vanuit Vlaamse hoek komt tegengeluid, maar dan vanuit het middenveld. Daar is het mevrouw Heidi De Pauw die zich roert. De CEO van ngo Child Focus zegt tegen Vlaamse media dat het twee voor twaalf is voor wat de hongerende kinderen in Gaza betreft. Zij snapt naar eigen zeggen niet waarom België de druk op Israël niet opvoert. Zelf voert zij de druk op de federale regering op.

Splijtzwam

Binnen de regering-De Wever (ook wel Arizona genoemd) is het dossier Israël en Gaza een splijtzwam aan het worden. Regeringspartijen staan hierin lijnrecht tegenover elkaar en vechten hun discussies openlijk in de media uit. In de Particratie die België is, zijn het de machtige partijvoorzitters (leiders) die zich roeren en zo willen profileren. Voor De Wever is het langzaamaan een hoofdpijndossier geworden.

Veldkamp

Dat er in Nederland een extra regeringscrisis in het demissionaire kabinet is ontstaan vanwege de kwestie Israël, helpt De Wever in België niet. Vooral vanuit Vlaanderen wordt goed naar Nederland gekeken. Pro-Palestijnse politici, activisten en anderen prijzen de vertrokken Veldkamp en NSC-ministers. Zij sluiten zich aan bij terreurgroep Hamas, die hen ook al de hemel in prees voor hun actie van vrijdag.

Geen verkiezingen

Een val van de Arizona-regering zou hoogst ongelukkig komen, want er is in België op federaal vlak bijna geen alternatieve meerderheid voor een nieuwe regeringscombinatie. Dat komt door het nog altijd van kracht zijnde cordon sanitaire tegen Vlaams Belang. Naar nieuwe verkiezingen trekken, zoals in Nederland, kan ook niet, omdat de kieswet gebiedt dat er pas in 2029 volgende verkiezingen zullen zijn.