NIK dankt Nederland voor tegenstem UNESCO
In een persbericht bedankt het Nederlands Israëlitisch Kerkgenootschap de Nederlandse regering voor het stemmen tegen de inmiddels beruchte resolutie waarin de UNESCO de rol van Jeruzalem – en in het bijzonder de Tempelberg en de Kotel (‘Klaagmuur’) – in het Jodendom en voor Joden over de hele wereld negeert.
De resolutie, met de omineuze titel ‘Occupied Palestine’, stelt niet expliciet dat Joden geen band hebben met Jeruzalem, maar gebruikt uitsluitend de Arabische benamingen voor heilige plaatsen als de Tempelberg en de Kotel.
Nederland was één van de slechts zes landen, die afgelopen dinsdag bij de definitieve stemming tegen de resolutie stemden. Voorzitter Jonathan Soesman en secretaris Ruben Vis van het NIK: “Bewindspersonen krijgen waarschijnlijk vaker kritische reacties dan dat zij woorden van waardering ontvangen. Dit is een moment om een woord van waardering te uiten. De houding van de Nederlandse regering op dit onderwerp beschouwen wij als een teken van steun voor de Joodse gemeenschap hier in Nederland en daarmee een uiting van support voor de Joden in al die andere landen waar regeringen helaas een andere keuze maakten. De positie die u daarentegen in hebt genomen, is voor de Joodse gemeenschap (hier maar ook elders) van grote waarde. Veel dank hiervoor.”
Een navrante samenloop van omstandigheden is dat de resolutie is aangenomen op de dag dat het Nobelprijscomité bekend maakte wie de Nobelprijs voor de literatuur dit jaar ontvangt. Het NIK herinnert eraan dat, toen de Israëlische schrijver S.Y. Agnon in 1966 de Nobelprijs ontving, hij in zijn dankwoord zei: “Door een historische catastrofe waarin de Romeinse heerser Titus, Jeruzalem verwoestte en Israël werd verbannen uit haar land, ben ik geboren in één van de steden van de verstrooiing. Eigenlijk ben ik geboren in Jeruzalem.”
Dit is een aangrijpende beschrijving van de band die Joden waar ook ter wereld hebben met Jeruzalem en de Tempelberg. Het is een historische plaats, de plaats waarheen Joden zich in gebed richten wanneer ze niet hun gebeden daar kunnen uitspreken.
