Baruch: ‘Ik heb me onterecht boos gemaakt’
Robbert Baruch (45) stelde zich vorige week kandidaat voor het PvdA-lijsttrekkerschap voor de Europese verkiezingen van 2014. Kort na zijn presentatie verweet weblog GeenStijl hem onder meer te hebben gelobbyd voor de Israëlische wapenindustrie. Baruch, die geen onbekende is binnen bestuurlijk Joods Nederland, werd hier in het Radio 1-programma Dit is de dag over aan de tand gevoeld. Vandaag vertelt hij aan Jonet zijn kant van het verhaal verhaal.
EO-journalist Tijs van den Brink suggereerde dat u het Israëlische wapenbedrijf bewust van uw website zou hebben gehaald om de schijn van belangenverstrengeling te voorkomen. Was zijn vraag niet confronterend?
“De vraag van Van den Brink berustte op een oud verhaal. Iets langer dan tien jaar geleden was de uitbreiding van de Schengenlanden aan de orde. Voor een Israëlisch radarbedrijf heb ik toen een stukje geschreven over wat daar de bestuurlijke consequenties van waren. Omdat ik pas net begonnen was als ondernemer, heb ik ze toen op de klantenlijst van mijn website gezet. Na vier jaar hield mijn bedrijfje op te bestaan en vandaar dat ik hen van de klantenlijst heb weggehaald. GeenStijl blijft daar telkens maar een punt van gemaakt.”
Na afloop van de radio-uitzending zou u erg boos zijn geworden op Van den Brink en zijn redactieleden. Klopt dit?
“Vorige week stond er op GeenStijl weer een link naar dat verhaal en de vragen van Van den Brink waren daarop gebaseerd. Naast die link stond het woord Jodenstreek te lezen. Ik was daarom in de veronderstelling dat Van den Brinks vragen vanuit die term waren ingegeven. Vandaar dat ik me na afloop van de uitzending onterecht, zo blijkt nu, boos heb gemaakt. Ik zei geërgerd tegen hen: we hebben gisteren een voorgesprek gehad en toen hebben we van alles besproken, maar nu kwamen jullie onverwacht met een verhaal van tien jaar geleden naar boven dat GeenStijl heeft opgerakeld. Ik vind dat niet netjes.”
Het valt op dat GeenStijl het al langer op u heeft gemunt. Ze noemen u ‘het houtrot in de fundamenten van de democratie’. Van vind u daarvan?
“Ik vind het nogal heftig, maar ben al lang opgehouden om GeenStijl serieus te nemen. Zelf kijk ik er al jaren niet meer naar en ik adviseer iedereen om hetzelfde te doen. Ik ben niet bezig met hen en richt me veel liever op de campagne en de inhoud. Vanaf nu ga ik langs bij de PvdA-afdelingen in het land. Overal waar ik kom herkennen de mensen het inhoudelijke verhaal dat ik over Europa houd.”
Wat houdt dat verhaal dan zo’n beetje in?
“De EU heeft vrede en economische voorspoed gebracht. Maar je ziet ook dat Europa er niet in geslaagd is om de bankencrisis tegen te houden, dat er vervelende neveneffecten zijn aan de economische groei zoals uitbuiting van arbeiders, en dat rijkdom soms scheef verdeeld is. Daar moet wat aan gebeuren. Verder vind ik dat je de Europese politiek zichtbaar en transparant moet maken, zodat de mensen weten wat er binnen de EU gebeurt. Mensen vragen zich af: wie zijn die mannen en vrouwen in pakken? Wat doen ze, en voor wie? Zeker in een tijd dat ze echt wel in de gaten hebben dat de beslissingen die in Brussel en Straatsburg genomen worden, grote consequenties hebben voor hun dagelijks leven. Europa is niet iets vanzelfsprekends, dus laat maar eens zien dat je die Nobelprijs voor de Vrede waard bent!”
Hebben Nederlandse politici het project ‘Europa’ te lang gezien als iets vanzelfsprekends?
“De groei van de EU is tamelijk zelfstandig geweest. Langzaam maar zeker is de politiek transparanter geworden en zie je dat steeds meer mensen zich voor Europa interesseren. Steeds meer mensen vragen zich af: wat betekent het nou voor mij? Als je dan ziet dat veel Europarlementariërs onzichtbaar zijn, dan kan ik me voorstellen dat het onbehagen onder de mensen groter wordt.”
Heeft u zelf ook onbehagen tegenover de EU?
“Ik kreeg voor het eerst te maken met Europa als voorzitter van de Joodse studentenvereniging IJAR en later kwam ik als lobbyist met de EU in aanraking. Je ziet dan dat Europa is gebouwd op procedures en machtsverhoudingen die je soms niet helemaal herkent. Ik merkte dat er in bepaalde onderdelen van de Europese democratie aan burgers geen rekenschap wordt afgelegd. Ook worden er weinig vragen gesteld; er zijn slechts een paar Europarlementariërs die zich hard inzetten voor meer transparantie. Ik wil dat wél gaan doen.”
Hoe wilt u dat doen?
“De inwoners van Europa hebben geen inzicht in de Europese besluitvorming en daardoor weten ze niet waarom en hoe bepaalde beslissingen tot stand komen. Ik vind dat je als politicus de boer op moet. Mede daarom ga ik proberen om de helft van mijn tijd buiten Brussel en Straatsburg te zijn. Het liefst wil ik op maandag kantoor houden in Nederland en contact hebben met kiezers. Bij voorkeur ga ik dan elke vrijdag het land in voor een werkbezoek. Zo wil ik Nederlanders proberen te verbinden met Europa” [KR].
(Morgen deel twee van het interview, over de Joodse roots en inspiratie van Baruch)
