Coalitievorming Israël voortvarend begonnen
Netanyahu probeert sinds woensdag rechts-radicale en streng Joodse partijen voor zijn coalitie te strikken. Zijn bonte regeringscoalitie uit 2013 viel in december, wat leidde tot de vervroegde verkiezingen van dinsdag. Deze won hij glansrijk met dertig zetels, waardoor de gang over rechts nu mogelijk is.
Opiniepeilers bleken er dinsdag tot diep in de nacht volledig naast te zitten door Likud als tweede partij neer te zetten. De Palestijnen zien in Netanyahu’s winst ‘een keuze van de kiezer voor bezetting en kolonisatie van Palestijns land’ en een keuze tegen vredespogingen, aldus de Palestijnse voorman Yasser Abed Rabbo van de Palestijnse Autoriteit. Oppositieleider Isaac Herzog (ZU) werd in de laatste opiniepeilingen steeds populairder en leek het boegbeeld te worden van een nieuwe progressieve wind die zou waaien. Maar de kiezers bleken toch niet zo verschrikkelijk moe van meervoudig premier Netanyahu als analysten hadden gedacht.
De winst van Netanyahu schijnt voor de Amerikaanse president Obama een bittere pil te zijn. Het is bekend dat Obama en Netanyahu elkaar niet mogen. Zijn verkiezingsbelofte dat er geen Palestijnse staat komt, is in Washington een schop tegen het zere been. Obama feliciteert Netanyahu pas later deze week. Het is daarna de vraag wat de Amerikanen gaan doen. Halen ze de banden met Israël weer extra aan of laten ze het bij de status quo. In dat geval zal het tot 2017 duren, wanneer er een nieuwe Amerikaanse regering zit. Deze zal mogelijk opnieuw een vredespoging wagen.
Toch is Netanyahu nog geen nieuwe regeringsleider. Rechts, uiterst rechts en de streng religieuze partijen hebben samen 57 zetels en dus geen meerderheid. Netanyahu moet de boos weggelopen ex-Likud politicus, Moshe Kahlon van Kulanu (tien zetels) of de seculiere centrumgroep Yesh Atid (elf zetels) van de oude tv-persoonlijkheid Yair Lapid binnenboord halen. Bij de Zionistische Unie van Herzog (24 zetels), de linkse Meretz (4 zetels) en de Arabieren (veertien zetels) hoeft hij voor een rechts-religieuze coalitie waarschijnlijk niet aan te kloppen [bl].
