Boris Dittrich

is mensenrechtenactivist, schrijver en politicus. Zijn Tsjechische vader vluchtte in 1948 uit het toenmalige Tsjecho-Slowakije naar Nederland, kreeg asiel en werd professor aan de Universiteit van Utrecht. De jonge Dittrich (Utrecht, 1955) groeide op in de Domstad en Zeist en studeerde rechten in Leiden. Na zijn afstuderen in 1981 werd hij advocaat bij het advocatenkantoor Stibbe, Blaisse en de Jong in Amsterdam. In 1984 werd hij partner bij het advocatenkantoor Ingelse en van 1989 tot 1994 was hij rechter bij de rechtbank in Alkmaar. Zijn politieke loopbaan begon in 1990, toen hij fractievoorzitter werd van de D66-fractie in het stadsdeel Amsterdam-Zuid. Eveneens was hij actief binnen de anti-apartheidsbeweging. 

Homohuwelijk

In 1994 werd Dittrich gekozen in de Tweede Kamer voor D66. Hij was een openlijk homoseksueel parlementslid die zich toelegde op LHBTIQ+ rechten en pleitte voor het homohuwelijk. Daarnaast heeft hij hij vier initiatiefwetsvoorstellen geschreven en door de Tweede en Eerste Kamer geloodst. Dit zijn de wet tegen stalking, de wet voor  spreekrecht voor slachtoffers in de rechtszaal, de wet over de afschaffing van de verjaringstermijn bij moord en andere zware misdrijven, en de wet op de vaste boekenprijs die kleine boekhandels, die schrijvers en uitgevers beschermt. In 2003 werd hij partijleider van D66 en formeerde hij mede het kabinet Balkenende II. Als partijleider besloot Dittrich geen minister te worden, maar in het parlement te blijven om erop toe te zien dat het nieuwe kabinet het regeerakkoord goed zou uitvoeren.

Uruzgan

In 2006 trok Boris Dittrich zich terug als partijleider van D66 omdat hij gekant was tegen de Nederlandse militaire missie in de Afghaanse provincie Uruzgan. Na de val van het kabinet en nieuwe verkiezingen keerde hij niet terug in de Tweede Kamer. Vanaf mei 2007 was hij Global Advocacy Director van het Lesbian, Gay, Bisexual and Transgender rights-programma bij ngo Human Rights Watch. Hij verhuisde daarvoor naar New York. Later verhuisde hij voor zijn werk door naar Berlijn, van waaruit hij wereldwijd actief bleef om op te komen voor homorechten. In 2018 stopte Dittrich bij HRW en keerde hij definitief terug naar Nederland, waar hij zich ging toeleggen op het schrijven van romans. Inmiddels hij heeft verschillende titels op zijn naam staan, waaronder W.O.L.F (2016), Halszaak (2017) en Terug naar Tarvod (2020). 

Israël

Dittrich heeft sinds 1982 een relatie met de Nederlands-Israëlische kunstenaar Jehoshua Rozenman, met wie hij in 2006 trouwde. In 2022 kwam zijn autobiografie ‘Mandaat’ uit, waarin hij uitgebreid vertelt over zijn relatie met zijn Joodse echtgenoot. Voor Jonet.nl zal Boris Dittrich schrijven over zijn ervaringen in Israël en zijn aanrakingen met de Joodse wereld en het Jodendom.