‘David Icke is Joods’ – column Femmetje de Wind

‘De grootouders van David Icke ontvluchtten Galicië in september 1924 vanwege steeds verder oprukkend antisemitimse. Zij belandden via de haven van Rotterdam in Harwich om zich uiteindelijk in Leicester te vestigen. Net op tijd. De gruwelen van de Tweede Wereldoorlog bleef hen bespaard. 

In Engeland besloot de familie Icke het geloof de rug toe te keren. De pogroms in Galicië waren nietsontziend geweest en Icke’s overgrootouders van moederszijde waren door een groep kozakken opgesloten in een houten synagogen en in het bijzijn van enkele andere dorpelingen levend verbrand. ‘Wat heb je aan zo’n god?’ vroeg grootmoeder Icke aan haar dochter? Die had daar geen pasklaar antwoord op. Maar ze vond het ook wat rigoureus om de hele Joodse familiegeschiedenis zomaar overboord te gooien. Daarom besloot ze haar eerste zoon een Joodse naam te geven. Ze koos voor David, de tweede koning van Israël. David was voordat hij tot koning werd gezalfd een simpel mens, een herder. In zijn leven bereikte hij echter grootse dingen: zo versloeg hij de Filistijnse reus Goliath en streed hij tegen de heidense volkeren. Ze wenste voor haar zoon eveneens zo’n glorieuze toekomst. 

Ruim veertig jaar later verscheen David Icke op televisie in de Terry Wogan show. Hij was daar uitgenodigd omdat hij in een persverklaring had laten weten dat hij de zoon van god was. Toen de presentator hem vroeg hierover meer te vertellen, kon de zaal zijn lachen niet inhouden. Icke reageerde geërgerd: “Als Jezus hier tweeduizend jaar geleden had gezeten, dan hadden jullie ook zo gelachen.” 

Ja, zo gaat dat met profeten, dacht zijn moeder, die het interview vanaf de bank volgde. Ze worden niet gezien, niet gehoord, uitgelachen en beschimpt, dan verraden en uiteindelijk… gekruisigd. 

Er zat niets anders op. Ze moest bidden voor haar zoon. Eerst bad ze tot de Joodse god maar die gaf geen gehoor. Toen richtte ze zich tot Allah, maar die had moeite met het turquoise joggingpak van Icke. Tot slot bad zij tot de god van de reptielen en de gewervelde dieren, die haar gebeden wel verhoorde. Hij zond terstond 7 plagen naar de aarde, opdat de mensen zouden luisteren. Eerst  stuurde hij Facebook, Twitter en Instagram. Sociale netwerken die zich voordeden als de lijm tussen de naties, maar al snel de moderne Toren van Babel bleken te zijn. Niemand luisterde.

Toen stuurde hij een vleermuis met een virus. Als gevolg daarvan zaten de mensen twee jaar binnen. Angst, onvrede en onbegrip vulden de harten van de gewone burgers. Maar nog steeds luisterden de mensen niet. Toen stuurde hij Putin aan een oorlog te starten met zijn buurland. Die oorlog zorgde voor stijgende energieprijzen, inflatie, angst voor nucleaire wapen en politieke instabiliteit. Maar nog steeds wilde men niet echt luisteren.

Toen stuurde hij Doutzen en Kanye West. In deze rabiate mix van onzekerheden raakten mensen tenslotte hun morele kompas kwijt. Eindelijk was er plek voor David Icke. “Wij worden bestuurd door een complot van reptielen”, zei hij. En de mensen knikten. “Wij zijn marionetten van de machtige Joodse poppenspelers,” brulde hij. En de mensen knikten. “Rutte en consorten proberen ons te injecteren met vaccins die ons veranderen in robots en slaven,” gilde hij. En de mensen knikten.’ Zijn moeder vond het jammer. Zij had hem niet voor niets David genoemd en nu keerde hij zich tegen zijn eigen geschiedenis. Maar goed, kon ze het hem kwalijk nemen? Ze had het hem immer nooit verteld. Misschien was de tijd nu rijp.’

Dit is het ongelooflijke verhaal van David Icke. Hoe het afloopt met deze moderne ‘profeet’ weet niemand. Zelf suggereert hij de nieuwe Jezus Christus te zijn. Voor wie zich verder wil verdiepen in zijn ongekend eenvoudige leer: begeeft u zich vooral op 6 november naar de Dam. Daar zal hij voor al uw problemen één simpel antwoorden prediken: haat. Enne, vergeet uw fluitje niet.

Nawoord: Voor degenen die nu het vingertje heffen en roepen: foei, je verspreidt leugens over David Icke. Dat is niet waar. Dit is echt nepnieuws. En het is belangrijk om je daar als journalist ook zo af en toe van te bedienen. Fake nieuws is niet meer weg te denken. Wie daar niet soepeltjes in meebeweegt, heeft geen toekomst. Wat ik maar zeggen wil: met idioten kun je niet redelijk praten. Daarom zet ik er wat onzin tegenover. Ik bedoel als David Icke een complot theorie kan bedenken, dan kunnen wij dat ook, toch? Oog om oog, staart om staart.

Lees ook:
Echt heldendom – column Femmetje de Wind
‘Mijn vader had er een uitgesproken mening over: laf zijn is de grootste fout die een mens kan maken. Niet opstaan tegen onrecht en geweld zag hij als een doodzonde. Dat alles werd natuurlijk steeds gebracht met de onderliggende boodschap dat hijzelf wel lef had getoond in de oorlog. Dat deed iets met mij. Ik heb lang geworsteld met de vraag of ik wel genoeg lef zou hebben als het erop aankomt…’

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.