Goudse Joden ‘slaan door’ met Stolpersteine

Het gaat om gedenkstenen met een messing plaatje erop, die de geschiedenis van de 327 in de Tweede Wereldoorlog vermoorde Joodse Gouwenaren zichtbaar maken in de stad. Moedig trotseerden de deelnemers vrijdagochtend het koude druilerige weer. Gewapend met paraplu’s fietste, liep en chauffeerde een aardig groepje mensen van plek naar plek. Op elk adres waren weer nieuwe gezichten te zien. Aandachtig volgde iedereen het ritueel van het plaatsen en herdenken.

Te zien was hoe kunstenaar Gunter Demnig de Stolpersteine telkens weer vakkundig inmetselde. Na afloop spoelde hij de stenen zoals altijd af en veegde hij ze liefdevol met een papieren zakdoekje schoon. Gouwenaar Koos Massar stond Demnig bij. Steeds was er een introductie met info van Soesja Citroen, werd er door Karel Jongeling kadisj gezegd en rondde Citroen de plaatsing weer af. Politieagenten hielden op afstand een oogje in het zeil. Wethouder Hilde Niezen vertegenwoordigde de gemeente en hield een mooi verhaal bij de eerste twee plaatsingen.

Er was een schoolklas met goed luisterende kinderen bij het laatste adres van de ochtend. Bestuursleden Monica Maassen en Anke Huisman-Mak van de Stichting Gouds Metaheerhuis deelden steentjes uit om volgens Joods gebruik na afloop op de Stolpersteine te leggen. De Goudse dichters Inez Meter en Klara Smeets droegen ieder hun gedicht over de Stolpersteine voor. En dan was er het hoogstpersoonlijke verhaal van Simon Vorst, kleinzoon van Simon en Elisabeth Wijl-Pierot.

Tekst: Soesja Citroen