Israëli’s in actie tegen deportatie vluchtelingen
In de kelder van een synagoge in Jeruzalem zijn zo’n honderd mensen bij elkaar gekomen op een koude en regenachtige avond in Jeruzalem om te horen wat zij kunnen doen om Afrikaanse asielzoekers te helpen die op het punt staan te worden gedeporteerd.
Mensen komen hier om zich aan te bieden als opvang voor zo’n 360 Afrikaanse asielzoekers. Rabbijn Tamar Elad-Appelbaum van Kehillat Zion zegt: “Dit zijn mensen die hier naar toe kwamen en om asiel vroegen. Wij hebben nu de gelegenheid om de mitswa te doen van ‘Je moet van de vreemdeling houden’. Deze jonge mannen hebben de moed nooit opgegeven. Zij rekenen op ons.”
Dit soort burgerinitiatieven groeit sterk sinds de Israëlische regering aankondigde om het merendeel van de 37.000 vluchtelingen te deporteren. De regering is begonnen deportatie-orders te geven aan voorlopig tienduizend mannen; zij krijgen die als zij hun twee maanden geldige visum komen vernieuwen. Hen wordt verteld dat zij twee maanden de tijd hebben om Israël te verlaten en datze, als zij weigeren, zullen worden opgesloten.
Drie rabbijnen, onder wie Susan Silverman, de zuster van de beroemde Joodse comédienne Sarah Silverman, voeren een andere campagne. De rabbijnen vragen Israëliërs om zich aan te bieden als onderduikgezinnen in die gevallen waar asielzoekers er voor kiezen om zich te verbergen voor Israëlische ambtenaren die hen willen dwingen te vertrekken.
“We worden geconfronteerd met een morele, directe en urgente keuze,” aldus Silverman tegen de Forward. “We staat op het punt om mee te maken dat duizenden mensen uit ons land worden gedeporteerd, waar zij slachtoffers zullen worden van mensensmokkelaars, waar de dood of vluchtroutes hen wachten. Dit is een moment waarop wij in opstand moeten komen.”
Onder degenen die in de kelder van Kehillat Zion zaten om de vluchtelingen te helpen, bevond zich ook een van de jonge mannen die hulp nodig heeft, Michael Abdurhama (23), die in 2008 als wees vanuit het geteisterde Darfur in Soedan naar Israël vluchtte. Hij spreekt niet graag over wat er is gebeurd in Darfur, waar zijn ouders werden vermoord, of over zijn vlucht, waarbij het Egyptische leger op hem schoot. Hij kwam zonder ouders aan in Israël en werd naar de middelbare school van de Jeugd Aliya gestuurd. Hij spreekt vloeiend Hebreeuws en studeert voor zijn gioer (‘uitkomen’; Joods worden, red.).
De meeste Afrikanen in Israël komen echter uit Eritrea of Soedan. De Israëlische regering beschouwt hen als economische migranten, niet als politieke vluchtelingen. Maar in de praktijk staat veel gedeporteerden opsluiting of geweld te wachten. De geplande deportaties hebben zowel in Israël als in het buitenland grote verontwaardiging gewekt. Een groep El Al-piloten schreef in een bericht op Facebook dat zij zouden weigeren vliegtuigen te bemannen om gedeporteerden naar Afrika te brengen. Een groep van vijfhonderd psychologen en een groep van driehonderdvijftig artsen hebben bij premier Netanyahu geprotesteerd tegen de deportaties. Vijfhonderd academici verwezen naar de Sjoa in een protestbrief die gericht was aan Netanyahu.
“We moeten niet vergeten dat ook wij eens vervolgd en vermoord werden,” aldus de academici in een bericht in Ha’aretz. “Ook wij waren eens vreemdelingen en wij zouden vluchtelingen die hun land zijn ontvlucht om hun leven en dat van hun gezin te redden hartelijke moeten verwelkomen.”
Bron: Forward
