Niets met islam te maken – column Nathan Bouscher
‘Religie maakt goede mensen beter en slechte mensen slechter. Islam maakt frequent het beest los bij daartoe ontvankelijke moslims, vaak Arabieren; plunderingen, vernielingen van oude schatten, verkrachtingen, pedofilie, steniging, slavernij, onthoofdingen, moorden, massa-executies, aanslagen. “Allahu akbar!” Het zijn perverse uitvoeringen van barbarij in naam van God.
Voor de komst van de islam kende het Arabische schiereiland verscheidene tribale, nomadische Arabische volkeren, naast (in het huidige Iran) de Perzische beschaving. De profeet en zijn volgers voerden oorlogen en verspreidden de jonge godsdienst te vuur en te zwaard tot ver buiten het Midden-Oosten. Na de verovering van Mekka door de profeet Mohammed ademde de Koran deze oorlogstaal ook duidelijk uit.
In de Koran staat het woord van God (in het Arabisch: Allah). Ofschoon de woorden van Allah niet altijd consistent zijn, zijn het allemaal Zijn woorden. Over de mensen van het boek, Joden en christenen, wordt enerzijds met respect gesproken, anderzijds worden zij voorgesteld als voorbeelden van hoe het niet moet. De heilige boeken en profeten van de twee oudere monotheïstische godsdiensten worden door de islam aanvaard in zoverre ze de Koran en de zegel der profeten, Mohammed, niet tegenspreken. De islamitische profeet is onfeilbaar. In het Jodendom gaan profeten keer op keer de discussie aan met God.
De grens tussen streng gelovig en godsdienstfanaat kan fijn zijn, zeker als een aanzienlijke en invloedrijke stroming een letterlijke interpretatie aanhangt van de Koran en de Hadith, het leven van de profeet. Het salafisme gelooft in de zuivere leer. Deze tak van de islam wordt niet enkel aangehangen door ideologen, maar vindt bijvoorbeeld goed aansluiting bij de Arabische cultuur die zich naast gastvrijheid, onder andere kenmerkt door conservatisme, dominantie van mannen en eergevoel. Gelukkig kunnen veel islamitische stromingen en individuele moslims deze teksten in de tijdsgeest plaatsen en interpreteren, maar het salafisme krijgt nog te weinig tegenwerking vanuit diezelfde islam.
In het Westen heerst er een progressieve cultuur. Middels ratio redeneren en relativeren wij ons krom. De politieke correctheid die domineert bij onze “het heeft niets met islam te maken”-elites, is een regelrechte omkering van de waarheid, waarvan het ongelijk keer op keer wordt aangetoond. De radicale islam profiteert goed van deze fatalistische houding die het zoeken naar mogelijke oplossingen verstomt en verstoort.
Mohammed A. stortte zijn vliegtuig neer in de USA,
Mohammed B. streed de jihad in de polder met hem mee.
Er was zelfs een Mohammed C…
What’s in a name?
New York, Madrid, London, Mumbai, Toulouse, Brussel, Kopenhagen, Parijs,
Op al die hoofden hing een prijs naar het paradijs.
Een wereld veel beter dan het aardse,
met armoe noch schaamte,
een martelaar met 72 goddelijke maagden.
Aanslagen in naam van Allah, niets met islam te maken.
Al-Qaida, Hezbollah, Al-Nusra,
Boko Haram, Ansar-al-Islam, Taliban,
Al-Shabaab, Mujahideen, Hamas,
Hizb ut-Tahrir, Islamic Jihad, Moslim Broederschap, IS.
De religie van vrede kent vele soldaten, maar met islam heeft het niets te maken.
Wanneer wordt het algemeen geaccepteerd om te zeggen dat dit wereldwijde vuur (en zwaard) alles met islam te maken heeft?’
