Omstreden zomerkampen – column Hanneke Gelderblom
Naar een zomerkamp in de vakantie.
Voor de wat oudere Nederlandse schooljeugd een begrip dat beelden oproept van stevige boswandelingen, pony rijden, pannenkoeken bakken op een houtvuur en hopen dat de tent niet lekt wanneer het regent. Het Joods Humanitair Fonds steunt al jaren vele zomerkamp-projecten in Oost-Europa. De subsidie van het JHF die deze kampeertraditie betaalbaar maakt, wordt door degenen die daar wonen gezien als een essentieel onderdeel in de wederopbouw van de Joodse gemeenschap. Discussie en gesprekken over de eigen identiteit staan op de agenda. Het gaat om de kleine groep nakomelingen van de ooit bloeiende gemeenschappen, die eerst gedecimeerd zijn onder de nazi-waanzin en vervolgens onder het communistische regime nauwelijks kans op herstel kregen.
Ook voor kinderen van inmiddels in Nederland verblijvende vluchtelingen zijn er dit jaar speciale zomerkampen. Hier wordt vooral aandacht besteed aan de Nederlandse taal, zodat het pas geleerde niet wegzakt in de zes weken die de Nederlandse vakantie nu eenmaal duurt.
UNWRA
Via Facebook en andere media zijn er ook beelden en berichten van UNWRA-zomerkampen te bekijken.
Voor wie het niet meer precies weet: de UNWRA is de, al meer dan zestig jaar bestaande, speciaal voor Palestijnen opgerichte hulporganisatie van de Verenigde Naties. In 2015 had deze club een budget van 1.121 miljoen dollar. Met een beetje googelen kom je te weten dat er voor de vele vluchtelingenkinderen uit Syrië, nu wonend in vluchtelingenkampen in Libanon ook zomerkampen zijn. Maar wel, en voor zover ik dat lees, alleen voor de Palestijnse kinderen uit Syrië. Wie de site van de UNWRA bekijkt ziet plaatjes van stralend lachende jongeren en leest veel mooie verhalen over wat er allemaal voor hen gedaan wordt.
Ook in Gaza worden zomerkampen georganiseerd.
Op de UNWRA-site wordt niet vermeld dat de programma’s in deze kampen door Hamas worden opgezet. Geen pony rijden, maar trainingen doen over hoe je met messen mensen kunt neersteken, en hoe je een geweer uit elkaar haalt en weer in elkaar zet. En luid zingen: “Ik word een held want ik ga een Jood neersteken”.
Intussen lezen we ook verhalen over Jezidi-kinderen, gered door een oom, die het enig overlevende familielid blijkt te zijn van dit door IS gekidnapte kind. Deze kinderen, zowel jongens als meisjes, zijn volledig gehersenspoeld en opgeleid om anderen als zelfmoordenaars om te brengen, bij voorkeur de eigen familie. Het kost gigantisch veel inspanning om hen te deprogrammeren en weer normale jongeren te laten worden.
Dit brengt mij tot een aantal vragen die ik niet kan beantwoorden, maar die nog wel aan de orde zouden moeten komen:
Heeft er al één land gepleit voor een vergelijkbaar speciaal fonds bij de Verenigde Naties voor deze Jezidi-slachtoffers?
Zijn er ook speciale Verenigde Naties fondsen beschikbaar voor andere – niet Palestijnse – uit Syrië gevluchte kinderen, zodat zij ook naar een zomerkamp zouden kunnen?
Is het eigenlijk niet uitermate vreemd dat de Europese Unie wel Hamas op de lijst van terroristische organisaties plaatst maar geen enkel woord laat horen over de door de UNWRA, maar de facto door Hamas geleide zomerkampen, terwijl de Europese Unie in 2015 aan het UNWRA-budget 136 miljoen dollar bijdraagt?
Wie stelt deze “zilveren koorden” (lees: geldstroom) ter discussie, zodat de UNWRA eindelijk gedwongen wordt tot zelfonderzoek? Waarbij de kernvraag is: wat maken wij, deskundige- en goed betaalde VN-diplomaten, waar van al die mooie kreten op onze site en wanneer verhullen wij niet langer dat wij alleen kunnen opereren binnen de kaders die Hamas ons dwingend oplegt?
Thans blijft onbesproken dat de UNWRA door Hamas te faciliteren bij Palestijnse kinderen vrijwel hetzelfde mogelijk maakt als IS doet met de door hen gekidnapte kinderen.
Niet opleiden voor een toekomst waarbij in vrede samenleven het ideaal is, maar hen trainen tot haatdragende jongeren die als ideaal hebben een Jood neersteken.
Hoe is dat in vredesnaam mogelijk?
