Op de Thee – commentaar Esther Voet

‘Woensdagmiddag. Nederland maakt zich op voor het bezoek van Mahmoud Abbas, die met dezelfde egards zal worden ontvangen als twee jaar geleden toenmalig president van Israël, Peres, inclusief ontvangst bij de koning. Velen zien het vertwijfeld aan; zeker nu. Het vredesproces lijkt zo dood als een pier. Abbas weigert opnieuw aan de onderhandelingstafel te gaan zitten. Waarom zou hij? Van de EU en de VN krijgt hij toch zijn cadeautjes wel. Terwijl Netanyahu vanwege de onlusten in Israël kortgeleden nog een bezoek aan Rusland afzegde, lijkt Abbas dat niet nodig te vinden. Sterker nog, hij lijkt het wel best te vinden, die ‘derde intifada’.

De vraag is of politiek Den Haag doordrongen is van de opruiende taal die Abbas de laatste maanden uitkraamt. Zoals een paar weken geleden: “We verwelkomen elke druppel bloed die in Jeruzalem wordt vergoten. Het is zuiver bloed, schoon bloed, bloed op weg naar Allah.” Over dodencultus gesproken; je zou zo’n uitspraak eerder van een IS-leider verwachten dan van een ‘gematigde’ Palestijn die wordt beschouwd als de enige gesprekspartner voor vrede. En aan de andere kant staat een schoorvoetende Netanyahu, die Abbas in geen enkel opzicht meer vertrouwt. Daarmee is meteen aangetoond in wat voor dramatische impasse de Israëli’s en Palestijnen zich bevinden.

Intussen zullen Nederlandse politici Abbas ongetwijfeld voor of achter de schermen willen bewegen toch weer met Jeruzalem te gaan praten.’
Lees verder op: http://www.niw.nl/op-de-thee-675/