Thatcher redde leven van Joods meisje
Margaret Thatcher, die gisteren op 87-jarige leeftijd overleed, was altijd het meest trots op het feit dat ze een Joods kind uit Oostenrijk van de dood heeft gered, zo blijkt uit haar memoires. Toen Thatcher twaalf jaar oud was, schreef haar Joods-Oostenrijkse penvriendin Edith Muhlbauer (17) haar een brandbrief. Het land was net bezet door de nazi’s en ze wilde graag naar Groot-Brittannië komen. Ze vroeg Thatcher om geld en hulp voor de vlucht, maar Margaret had daar geen middelen voor.
Thatcher groeide op in een middenstandsgezin in het stadje Grandham. Haar vader was kruidenier en was actief in de lokale politiek. Omdat haar ouders de overtocht van Edtith niet konden betalen, zette Margaret met haar zus Muriel (17) een inzamelingsactie op bij de lokale Rotaryclub. Dankzij de donaties kon het Joodse meisje over komen. Ze woonde in bij het gezin van Margaret en bij andere gezinnen van de Rotary, totdat ze na twee jaar kon doorreizen naar Brazilië.
“Ze vertelde ons hoe het was om als Jood onder een antisemitisch regime te leven”, aldus Thatcher in haar memoires. “Een ding bleef sterk bij me hangen: ze vertelde me dat de Joden de straten moesten schoonmaken. Ikzelf heb antisemitisme nooit begrepen. Mijn beste vrienden en politieke collega’s zijn Joods.” Later zou ze in haar kiesdistrict Finchley veel Joodse kiezers hebben. De Joden van het disctrict ‘zijn mijn mensen’, zo stelde ze altijd.
Als premier moest ze afstand nemen van de Joodse groepen, omdat ze anders misschien partijdig zou kunnen lijken in het Israëlisch-Palestijnse conflict. Wel bleef ze altijd goed contact onderhouden met pro-Israëlische parlementariërs. Ook nam ze de Britse Joden Nigel Lawson (Financiën), Victor Rothshield (Veiligheid), Malcolm Rifkind (Schotse zaken), David Young (minister zonder portefeuille) en Leon Brittan (Handel en Industrie) op in haar kabinetten. Later ontpopte ze zich toch als pro-Israëlisch en in 1986 bracht ze als eerste Britse premier een bezoek aan Israël.
Thatcher geloofde in de ‘land voor vrede-formule’ en maakte de Israëli’s duidelijk dat dit de enige weg was naar vrede met de Palestijnen. Ook gaf ze Israël niet altijd het voordeel van de twijfel. Zo veroordeelde ze het Israëlische bombardement van de nucleaire Osirak-installatie in Irak. Wel stond ze tijdens de eerste Golfoorlog (1990-1991) achter de bevrijding van Koeweit, het aanpakken van Saddam Hoesein en het beschermen van Israël tegen zijn scutraketten.
Na haar premierschap ging Thatcher op zoek naar haar Joods-Oostenrijkse penvriendin Edith, die na het verblijf in Grandham naar Brazillië was gegaan. Pas in 1995 vonden de twee vrouwen elkaar weer terug. Edith benadrukte dat, indien Thatcher haar destijds niet naar Groot-Brittannië had gehaald, ze de oorlog niet had overleefd. In een daaropvolgende speech benadrukte Thatcher dat mensen altijd een leven moeten redden indien ze dat kunnen [KR].
Bekende uitspraken van Margaret Thatcher:
