Toename antisemitisme door groei sociale media
Op dit moment zijn de sociale media een sterk hulpmiddel van antisemieten, in plaats van een instrument om Jodenhaat te bestrijden. Dit stelt Danny Danon, ambassadeur voor Israël bij de Verenigde Naties (VN). Hij eist dat de internetbedrijven ophouden “een platform te bieden aan haat-websites.”
Een schrikbarende 63 procent van de antisemitische uitingen op Twitter bestaat uit oproepen tot geweld tegen Joden. Slechts één op de tien daarvan wordt verwijderd. “We leven in een nieuw tijdperk en worden geconfronteerd met een nieuw soort antisemitisme,” aldus Danon. Organisaties die zijn gebaseerd op haat “verspreiden leugens over Israël en complot-theorieën over Joden onder miljoenen [mensen] op de hele wereld. Het enige dat nodig is, is een draadloze verbinding, een Facebook account en een diepe haat tegen het Joodse volk.”
Ook in de echte wereld – mede door de sociale media volgens Danon – neemt het antisemitisme sterk toe. In Frankrijk, dat de grootste Joodse gemeenschap van heel Europa heeft, is het aantal antisemitische incidenten nu zeven keer zo groot als in de jaren 1990. In Groot-Brittannië werd in 2014 een groter aantal aanvallen op Joden gemeld dan ooit tevoren. In Polen werden op een groot voetbalevenement op 30 augustus dit jaar antisemitische leuzen geroepen, er werd een levensgrote pop van een religieuze Jood met hoed en baard verbrand, en er was een spandoek met de tekst “Laat de Joden branden.”
Database Joodse namen
Kortgeleden heeft Google een interactief programma verwijderd dat werd gebruikt om Joden te identificeren en tot doelwit te maken op internet. Gebruikers in de hele wereld konden met dit programma mensen toevoegen van wie zij dachten dat ze Joods klinkende namen hadden of die openlijk Israël steunden, zo vertelde Danon. “Tegen de tijd dat het programma was verwijderd, was er al een enorme database van namen aangelegd.”
Samantha Power, ambassadeur voor de Verenigde Staten bij de VN, doet een oproep om “effectievere middelen te ontwikkelen om antisemitisme op internet en in de sociale media in de gaten te houden en aan te pakken.” Anderzijds, zo stelt Power, moet de vrijheid van meningsuiting worden beschermd, “zelfs in zijn meest hatelijke vormen.” Daarbij moet volgens haar het onderscheid blijven tussen legitieme kritiek op Israël en antisemitisme, al is de grens tussen die twee vaak onduidelijk.
Power noemt een voorbeeld van een incident in Malmö (Zweden) waar de grens tussen kritiek op Israël en antisemitisme duidelijk werd overschreden. In oktober 2015 vond daar een demonstratie plaats tegen het Israëlische beleid, waarin sommige deelnemers scandeerden “slacht de Joden af.”
Danon wil dat jonge mensen bewust worden gemaakt van de gevaren van antisemitisme, maar volgens hem moet er meer gebeuren. Mediabedrijven moeten preventieve maatregelen nemen, aldus Danon. “Geen platform meer bieden aan haat-websites. Zorg dat deze sites niet gemakkelijk kunnen worden gevonden met zoekmachines en ontwikkel mechanismen om racistische en antisemitische zoekresultaten te vinden en te rapporteren.”
