Vrijspraak voor man die zijn Joodse buurvrouw discrimineerde en met de dood bedreigde

Een Amsterdammer die zijn Joodse buurvrouw jarenlang treiterde, discrimineerde en bedreigde is onlangs vrijgesproken wegens slecht politiewerk. Ondanks dat de dame en haar vriend aangifte hadden gedaan, herhaaldelijk contact hebben gezocht met de politie en het slachtoffer uiteindelijk maar verhuisd is, lukte het niet om de man te veroordelen. De politie nam de bewijslast niet serieus en liep de bewijslast niet zorgvuldig en te laat na. De vrouw werd naar eigen zeggen weggezet als een querulante.

Blaffende honden
De ellende begon allemaal in 2010, toen het slachtoffer, de Joodse mevrouw Gabriela Hirschberg, bij haar buurman Stephen Bruynder aanklopte vanwege geluidoverlast van zijn honden. Dat liep met een woordenwisseling af, waarna er verschillende tevergeefse aangiften bij de politie volgden. De buurman ging over tot systematisch treiteren van zijn buurvrouw. Ze werd beschimpt, bedreigd en ook antisemitisch bejegend. Op een gegeven moment durfde de dame haar woning niet langer uit.

Ook wist Bruynder haar via Facebook te bereiken met anti-Joodse beledigingen en dreigementen. Teksten als ‘vergassen dit ongedierte’ en ‘ik heb zin om [ze] te villen en er lampenkappen van te maken’ waren niet ongewoon. Met ze doelde de agressieve buurman op Hirschberg en haar vriend Hans Polak, met wie ze samen optrok. Niet alleen Facebook werd als terreurmiddel ingezet, maar ook presteerde de buurman het om de privégegevens van het tweetal openbaar te maken, zoals telefoonnummers en emailadressen. Verder belooft hij tienduizend euro voor ieder hoofdstuk, doelend op de dood van Hirschberg en Polak.

Tevergeefse aangiften
Na de eerste aangifte deed de politie de zaak af als een ordinaire burenruzie. Hirschberg werd aangeraden om bij haar buurman aan te kloppen en het uit te praten. Dat liep verkeerd af, want ze moest het bekopen met een gebroken pols. Een nieuwe aangifte van mishandeling mislukt omdat Bruynder meerdere getuigen kan opvoeren die zeggen dat zij hem als eerste fysiek aanraakte. Tegelijkertijd beschuldigt hij Hirschberg en Polak ervan dat ze hem juist discrimineren, wat deels klopt omdat Hirschberg hem uitschold vanwege zijn seksuele geaardheid. Hij is homoseksueel en heeft een Surinaamse achtergrond.

Peter R. de Vries
In 2016 deed misdaadverslaggever Peter R. de Vries onderzoek naar de zaak. Na enig speurwerk kwam die er achter dat de politie de aangiften niet goed heeft verwerkt in het digitale systeem. Zodoende dat de bedreigingen en antisemitische beledigingen nooit in behandeling waren genomen. In de uitzending gaf woordvoerder Rob van der Veen toe dat er een fout was gemaakt. Wel benadrukte hij dat Hirschberg ook niet van onbesproken gedrag zou zijn, onder meer omdat ze zelf geluidsoverlast bij andere buren heeft veroorzaakt. Woningbouwcorporatie Ymere bevestigde dit beeld. Ook een woordvoerder van toenmalig burgemeester Eberhard van der Laan stelde dat beide partijen in deze burenruzie schuldig waren.

Rechtsgang
Na de uitzending van De Vries werd er onderzoek gedaan. Hirschberg moest verhuizen na een uitzettingsprocedure die Ymere met succes tegen haar had aangespannen. Uiteindelijk pakte het Openbaar Ministerie de zaak op en kwam het voor de rechter. Het OM beschuldigde inmiddels ex-buurman van belediging, bedreiging en doodsbedreiging, maar ook van groepsbelediging van Joden en aanzetten tot haat tegen, discriminatie van en geweld tegen Joden. Volgens het CIDI, die zich met de zaak bemoeide, kostte het veel tijd en moeite om het antisemitische karakter van de aanvallen van de buurman in de aanklacht van het OM te krijgen.

Vrijspraak
Niettemin werd de verdachte op 6 augustus door de rechter vrijgesproken wegens een gebrek aan huidbaar juridisch bewijs. Zo telden de screenshots die door de slachtoffers in de rechtszaak werden getoond vanwege juridische beperkingen niet als bewijsmateriaal mee. De echtheid hiervan kan formeel niet bewezen worden. Ook had de politie geen screenshots gemaakt van de voorgelegde en inmiddels verwijderde berichten op Facebook. Bij Hirschberg en Polak was de teleurstelling groot, onder meer omdat hun screenshots van de Facebook-uitingen nodig waren omdat de politie die niet had, en omdat die niet geldig bleken te zijn.

CIDI is boos
Op de CIDI-website spreekt directeur Hanna Luden schande van de zaak. De schrijft: ‘Dergelijke nalatigheid ondermijnt het vertrouwen in de rechtstaat en de politie. De slachtoffers hebben bovendien een zeer sterkt vermoeden dat de politie hun klacht nooit serieus heeft genomen. Mede omdat het zo lang duurde voordat over is gegaan tot onderzoek, “en waarschijnlijk was dat helemaal niet gebeurd als het de aandacht van de media niet had gekregen”.’