Amerika staat achter ons – blog Raya Haller (2)

Raya Haller woont en werkt in Tel Aviv, waar ze 13 juni wordt geconfronteerd met de gevolgen van de luchtoorlog tussen Israël en Iran. Net als alle anderen moet zij de schuilkelder in om zich veilig te waren voor Iraanse projectielen. In deze blog deelt Haller haar ervaringen met de lezers van Jonet.nl in Nederland en België.

Om zeven uur schrik ik wakker. Mijn telefoon staat vol berichtjes. ‘Amerika heeft Iran aangevallen’. ‘Blijf in de buurt van een bunker’. ‘Luchtruim gesloten’. De Nederlandse ambassade stuurt direct een waarschuwing uit. Mijn maag trekt samen. Stress. Misselijkheid.

Ik probeer rustig te blijven en doe mijn ochtend-ademhalingsoefeningen. Maar dan klinkt het luchtalarm alweer. Een grote aanval. Eén van de inslagen was vlakbij de school van mijn zoontje.

Mijn zoon is non-verbaal en heeft autisme. Mensen vragen me vaak: hoe gaat dat, met hem, tijdens dit alles? En ik ben eigenlijk erg trots. Hij doet het zó goed. Zodra hij het alarm hoort – of mij hoort roepen – trekt hij meteen zijn schoenen aan, en hobbelt achter mij en mijn dochter aan naar de schuilkelder. Daar leg ik een yogamatje in de hoek voor hem neer. Zijn plekje. Zodat hij zich even kan afsluiten van de herrie en de chaos om hem heen.

De dagen gaan langzaam. De kinderen beginnen zich te vervelen. Het doet denken aan de coronatijd – afgesloten, opgesloten, onzeker. En toch is dit anders. Dreiging in de lucht. Letterlijk.

Als je je niet veilig voelt, komt er vaak iets anders om de hoek kijken: eenzaamheid. De officiële richtlijnen houden mensen thuis, op afstand. Tegelijk is er de voortdurende angst voor wat er nog komt. Die combinatie maakt het zwaar.

Wat mij in deze tijd helpt, zijn de sociale groepen van het Elah Centrum. Sommige bestaan al meer dan 25 jaar. In Jeruzalem is er de woensdagochtendgroep in Beit Bart. In die groep zitten onder andere vier vrouwen van boven de honderd. Ook in deze tijd slaan zij hun koffieochtend niet over en blijven ze trouw bij elkaar komen.

Zelf ben ik initiatiefnemer van De Dutchess, een groep Nederlandse vrouwen die rondom Tel Aviv woont. Onze WhatsAppgroep is actief – we delen informatie, checken bij elkaar in en geven elkaar steun waar we kunnen. Daardoor voel ik me minder alleen.

Sinds 7 oktober 2023 organiseren we daarnaast Zoom-bijeenkomsten speciaal voor de Nederlandse gemeenschap in Israël en de Nederlanders die nu gestrand zijn. Deze Zooms zijn steeds gericht op de actuele situatie en bieden ruimte om ervaringen te delen. Onder leiding van Irit Maman, maatschappelijk werkster bij het Elah Centrum, kunnen deelnemers hun verhaal doen, zorgen uitspreken of gewoon luisteren.

Voor mij persoonlijk is het zó waardevol om je te kunnen uiten in je eigen taal, met mensen die je achtergrond begrijpen. Het geeft het gevoel dat je deel uitmaakt van een community.