Arbitraire NOS-journalistiek – Esther Voet

Afbeelding met tekst: Om dubieuze claims te voorkomen is deze afbeelding verwijderd.

‘Hoe arbitrair de redactie van het NOS-Journaal te werk gaat in het selecteren van nieuws, bleek afgelopen dinsdag.

Terwijl heel de wereld en vooral Europa gefocust is op de vluchtelingenproblematiek en de oorlog in Syrië, vindt er in ontwikkelingsland Jemen een bloedige proxy-oorlog plaats tussen Iran en Saoedi-Arabië. Daar zijn de afgelopen maanden duizenden doden gevallen, maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld de Gaza-crisis van de zomer van 2014, lijken deze doden de media weinig tot niets te kunnen schelen. Jemen haalt zelden tot nooit het nieuws, op tv al helemaal niet.

Op dinsdag meldden diverse bronnen op Twitter dat Saoedi-Arabië opnieuw enorm had huisgehouden in de Jemenitische stad Hajjah. Een bombardement op een markt eiste het leven van 107 personen. Tientallen mensen raakten gewond. De dag daarvoor had een zelfmoordactie in Ankara 37 doden geëist, wat breed werd uitgemeten in de pers. Je zou mogen verwachten dat het drama op deze Jemenitische markt zou toch ook worden opgepikt door de belangrijkste nieuwsbronnen.

Helaas. Het Journaal van acht uur repte er met geen woord over: alsof Jemen niet bestaat en alsof Saoedi-Arabië geen belangrijke macht is die een kwalijke rol speelt in de hel die het Midden-Oosten heet. Nee, liever bracht het NOS-Journaal een reportage, begeleid met beeld, over die andere boeman in de regio: Israël. In dat item, waar behoorlijk wat tijd voor werd gereserveerd, deed het Journaal uitgebreid kond van een duivelse actie die de Israëlische regering nu weer had uitgehaald: het had een stuk grondgebied in de buurt van Jericho, ter grootte van 234 hectare geannexeerd. Aantal doden? Nul. Aantal gewonden? Nul.

Laat ik vooropstellen dat het inderdaad geen fraaie actie is van de Israëlische regering, hoewel het ‘waarom’ in de reportage niet werd gemeld, laat staan een reactie vanuit officiële Israëlische kringen, maar uit de keuze van de redactie onder leiding van Marcel Gellauff blijkt weer eens hoe arbitrair het nieuws voor de kijker wordt geselecteerd; hoe het ene nieuwfeit onder het tapijt wordt geschoffeld en het andere vol in de spotlights wordt gezet, want tja, Israël, hè?

Natuurlijk blijft journalistiek mensenwerk en kunnen er fouten worden gemaakt, maar dit is niet de eerste keer dat het Journaal de verdenking van partijdigheid op zich laadt. Geen wonder dat steeds meer mensen die daadwerkelijke kennis over het Israëlisch-Palestijns conflict hebben zich afvragen waarmee het Journaal bezig is. Intussen ontstaat mede dankzij deze kleuring een steeds grimmiger beeld van de enige democratie in het Midden-Oosten, waar vrouwen vrij carrière kunnen maken en de Gay Pride Parade in Tel Aviv zich met de Amsterdamse kan vergelijken. Maar dát is natuurlijk geen nieuws. Wat wel nieuws is? Nou, wanneer er weer één (zegge één) of twee, of drie Palestijnen zijn gedood door die verschrikkelijke Joden daar.

Waarom? O ja, ze probeerden Israëli’s te vermoorden… Maar ook dat blijkt voor heel veel media minder relevant. Liever melden ze dat er sinds de messenintifada dertig Israeli’s zijn omgekomen, en al meer dan honderd Palestijnen. Dat die honderd Palestijnen allemaal zelf de aanval openden? Maakt echt minder uit hoor. Het zijn Palestijnen, het zieligste volk ter wereld, dat, op zich vreemd, maar niet op de vlucht wil slaan voor de wrede onderdrukkers.

Tijd voor wat zelfreflectie bij het deel van het journaille dat zichzelf als alwetend beschouwt? IJdele hoop, vrees ik.’

Dit artikel verscheen op de website het Nieuw Israëlietisch Weekblad. Het NIW is een partner van Jonet en publiceert artikelen op deze site.

Categorie:

Home » Columns en opinie » Archief Oud-columnisten » Arbitraire NOS-journalistiek – Esther Voet