Brankele Frank wint De Slimste Mens

Niet D66-lijsttrekker Rob Jetten maar wetenschapper en schrijfster Brankele Frank is de winnaar van de De Slimste Mens. Het tv-spelletje waarbij prominenten en semi-bekende Nederlanders strijden om de meeste kennis van weetjes, was weer een kijkcijferkanon. Frank stond vorige maand op de cover van de Benjamin, het kwartaalblad van Joods Maatschappelijk Werk (JMW), en komt geregeld in de media.

Frank zegt het ‘totaal bizar’ te vinden dat ze De Slimste Mens heeft gewonnen. De neurobiologe en schrijfter stond zaterdagavond in de finale van het KRO-NCRV-programma met politicus Rob Jetten en schrijver Thomas van Luyn. “Rob is zo goed, dus ik dacht echt niet dat ik hem kon verslaan”, zei Frank tegen het ANP. “En van Thomas dacht ik van tevoren dat hij dit seizoen zou winnen.”

Jetten voorbij

In eerste instantie dacht Frank dat ze niet veel verder zou komen dan de eerste aflevering. “Dus ik was al blij toen ik wel verder kwam. En na vier afleveringen dacht ik dat ik misschien wel in de finaleweek kon komen, dus dat was mijn volgende doel.” Maar het pakte totaal anders uit: Frank schopte het tot in de finale, waar ze het onder meer moest opnemen tegen D66-lijsttrekker Rob Jetten.

D66 profiteert?

Vooraf was vooral Jetten getipt: hij kwam in de finale door zijn parate feitenkennis. Ook was het ‘bijvangst’ voor de D66-campagne dat hij zo lang in de race bleef: naar De Slimste Mens kijken gemiddeld 1,5 miljoen tot twee miljoen Nederlanders, bijna allemaal potentiële kiezers. De partij klimt de laatste week in de peilingen en snoept volgens analisten vooral kiezers weg bij GroenLinks-PvdA-lijsttrekker Frans Timmermans.

Benjamin

Winnaar Brankele Frank stond in september in het Rosj Hasjanna-nummer van de Benjamin met een uitgebreid interview en een coverfoto. Haar bijzondere voornaam is een compromis, zo bleek. “Mijn vader bedacht dat er ‘ele’ achter mijn naam moest staan, want dan heb je dat Jiddisch verkleinwoordje en heb je toch nog een beetje zo’n Joodse schwung in de naam. Hij vond het wel belangrijk dat het iets Joods in zich had.”