Chassidische vrouwenband ‘rockt’ op feesten
Zij staat in heel Crown Heights, een buurt in het New Yorkse stadsdeel Brooklyn, bekend als de ‘frum’ (vrome) vrouw met een drumstel. Dalia Shusterman is haar naam en zij is de oprichtster van de Chassidische vrouwenband The New Moon All Stars Party Band. Een portret dat eerder verscheen in The Forward.
Toen Shusterman zes jaar geleden begon op te treden in Crown Heights was een vrouw met een drumstel een geheel nieuw concept. Vrouwen benaderden haar om te vragen wat zij ermee wilde. “We gaan jazz fusion introduceren in de Chassidische gemeenschap,” antwoordde Shusterman hen.
Haar eerste band was de zeer populaire Bullet Proof Stockings, een verwijzing vol zelfspot naar de ondoorzichtige kousen die Chassidische vrouwen moeten dragen. Toen de band twee jaar geleden uit elkaar ging, vormde Shusterman een nieuwe met lokale vrouwelijke muzikanten, om op te treden bij feestelijke gelegenheden.
Een jaar geleden had de vrouwenband zijn eerste optreden op de eerste dag van de vrolijke Joodse maand Adar. De naam van de band verwijst naar de eerste dag van elke maand, Rosj Chodesj, die traditioneel als feestdag geldt voor Joodse vrouwen. Het ‘All Star’ in de naam van de band is een verwijzing naar de oude jazz, een muziekstroming die invloed had op Shusterman: zij woonde als tiener drie jaar in New Orleans.
“Wij brengen een retro, lounge-achtige sound met Chassidische flair, verwijzingen naar Klezmer en een gezonde dosis Sefardisch geluid, met hier en daar wat jazz, bossa nova en Franse café-muziek,” aldus Shusterman. “Het zou verstikkend zijn als we alleen maar nigguniem (woordloze liederen die vooral populair zijn onder Chassidische Joden) zouden spelen. Als we het niet pittiger maken, kunnen wij niet overleven als muzikanten, we moeten wat leven brengen in de muziek voor vrouwen.”
Als er mannen bij zijn, speelt de band alleen instrumentale nummers, in verband met het orthodoxe verbod op het horen zingen van vrouwen (‘kol isja’). Als het publiek uitsluitend uit vrouwen bestaat, is er ook een zangeres.
De muzikanten passen het programma ook in andere opzichten aan aan het type publiek: “Als het publiek een wat bredere smaak heeft, spelen we nummers van artiesten die ons hebben geïnspireerd, zoals Louis Armstrong, Billie Holiday, Edith Piaf, Peggy Lee en anderen,” vertelt Shusterman.
De meeste leden van de band komen niet uit orthodoxe milieus. Zij hebben meestal al jaren opgetreden in de seculiere wereld. Mirele Rosenberger, de pianiste, studeerde muziek en werd in de late jaren 1970 Chassidisch. Zij was gedurende vijftien jaar manager van de Israëlische zangeres Ruthi Navon en dirigent voor de Israëlisch-Amerikaanse orthodoxe zangeres Kineret, beide bekende zangeressen die voor vrouwen optreden.
De celliste van de band, Laura Melnicoff, groeide op in Manhattan, New York City, aan de Upper West Side. Zij speelt cello sinds haar zesde en trad op in schoolorkesten, kamerorkesten en met het Israëlische Filharmonisch Orkest. Zij werd pas later orthodox.
Ondanks alle beperkingen denkt Shusterman dat haar band voor veranderingen zal zorgen. “Er is al iets veranderd,” zegt zij. “Ik heb hoop en vertrouwen dat dit verder gaat en dat wij de harten van mensen zullen openen. Het doel is vreugde brengen en de beste manier om dat te doen is om te delen wat ons blij maakt, want plezier is besmettelijk. Muziek schiet rechtstreeks op het hart en gelukkige vrouwen maken een gelukkige wereld.”
