Conferentie promoot zending onder Joden
De stichting Israël en de Bijbel heeft een nieuwe troef: de afvallige Jood Eitan Bar die donderdag een lezing gaf tijdens een conferentie over zending onder Joden, getiteld ‘Evangelie voor Israël met hoofd en hart’. Bar stelde dat het goed is dat Christenen voor Israël bloembollen en brood voor de armen naar Israël brengen, “maar omdat zij niet over Jezus mogen praten, wordt Joden het Brood des Levens onthouden.”
Het is dus nog lang niet afgelopen met de christelijke pogingen om Joden te bekeren. Door een ervaring in Canada werd Bar op zijn vijftiende overtuigd christen, maar durfde dit na terugkomst in Israël niet aan zijn moeder te vertellen.
Bar, die hoofd is van de afdeling Media en Evangelisatie van ‘One for Israël’, probeert het evangelie via internet te slijten aan 8,5 miljoen Israëliërs. Het is in Israël niet toegestaan om te proberen Joden te winnen voor het christendom. “Op onze website is het [evangelie] nu voor iedereen te lezen.” Zijn redenering is dat in Ezechiël staat dat God Zijn volk naar het land zal brengen: “God heeft Israël dus niet weggedaan, zegt Paulus in Romeinen 11. De aanhangers van de vervangingsleer zeggen dat dat wel zo is. In Israël komen nu meer Joden tot geloof in de Messias dan in de rest van de wereld. Joodse rabbijnen (sic!) keuren de boodschap van Jezus als Messias echter af. De toegang tot het evangelie wordt door hen gesloten.”
De organisatie One for Israël heeft ongeveer honderd getuigenissen van Messiasbelijdende Joden in het Hebreeuws en het Engels op de website geplaatst. Nieuwe zieltjeswinners worden opgeleid in Netanya, waar het Israël College of the Bible staat, dat ook door Nederlandse Messiasbelijdende Joden wordt gesteund.
Bar gaat zelfs zo ver dat hij beweert dat er alleen vrede in het Midden-Oosten kan komen als de Joden Jezus als messias aanvaarden: “Onze hoop zou niet gevestigd moeten zijn op ons sterke leger, maar alleen op onze Verlosser.”
Rabbijn Lody van de Kamp, die nadrukkelijk vindt dat ook christelijke bekeerzucht onder de vrijheid van godsdienst valt, zegt over deze bijeenkomst: “Er is geen reden voor christelijk triomfantelijkheid over een bekeerde Jood. Zo’n bijeenkomst vindt altijd plaats voor christelijk publiek. Zo’n bekeerling trekt geen Joodse aandacht. De keus van de bekeerling is er één tussen seculier of a-seculier Jodendom enerzijds en christendom anderzijds. Het is dus geen theologische keuze tussen Jodendom en christendom. Christenen zijn er zo trots op te zijn geënt op het Jodendom. Maar hun Joodse bekeerlingen gunnen ze die Joodse boom niet.”
