Corbyn niet naar diner Balfour-verklaring
De Britse Labourleider Jeremy Corbyn zal het diner rond de herdenking van de Balfour-verklaring niet bijwonen. Op 2 november is er in Londen een galadiner waarbij stil wordt gestaan bij het feit dat het honderd jaar geleden is dat de belofte werd gedaan. In de Balfour-verklaring committeerden de Britten zich er aan dat een Joodse staat in het Britse mandaatgebied Palestina mogelijk zou worden. Tijdens het diner zal de Britse premier Theresa May haar Israëlische ambtsgenoot Benjamin Netanyahu en diens vrouw Sara ontvangen. Het is nog niet duidelijk of er ook leden van het Britse koninklijk huis aanwezig zullen zijn.
Corbyn wil echter niets weten van het diner. Daarom gaat zijn schaduwminister, Emily Thornberry van Buitenlandse Zaken, in zijn plaats. Volgens experts is het niet verwonderlijk dat Corbyn niet komt. Hij staat erom bekend pro-Palestijns te zijn en niets te willen weten van de Staat Israël. Op verschillende momenten werd dit duidelijk. Zo bezocht hij in 2014 het graf van de Palestijnse terrorist Atef Bseiso. Dat is een van de daders van de terreuraanslagen die werden gepleegd tijdens de Olympische Spelen van München van 1972. Corbyn reisde naar de tombe, die in Tunesië staat, om Bseiso en andere PLO-strijders de laatste eer te bewijzen.
Het aantal antisemitische incidenten binnen Labour is toegenomen sinds Corbyn tot leider werd gekozen. Een speciale partijcommissie deed eerder onderzoek naar antisemitisme binnen de eigen gelederen. Er heerst ‘een bij tijd en wijle giftige sfeer. Waarbij binnen de partij te vaak werd weggekeken’, aldus de onderzoekers. Volgens het populaire parlementslid Jess Philips heeft dit te maken met het aantreden van de linkse Corbyn, in 2015. “Het lijkt erop dat het met de komst van Corbyn flink versterkt is,” zegt Philips. “Niet dat hij antisemitisch is, maar zijn jarenlange kritiek op Israël zien sommigen van zijn aanhangers als vrijbrief om Jodenhaat binnen Labour te verspreiden.” Het wegblijven van Corbyn bij het Balfour-diner is volgens criticasters opnieuw een teken van ‘kleur bekennen’.
