Een kleine oorlog? – column Awraham Meijers
Net als velen sloeg columnist Awraham Meijers de aanval van Iran op Israël gade. Hij stelt dat de Israëlische premier Benjamin Netanyahu op zijn tellen moet passen.
Iran pakt door. Wouw! Raketten en drones richting Israël. Gelukkig is volgens Israëlische bronnen 99 procent van dat wapentuig in de lucht al vernietigd. Laat dat maar aan Israël over. Het oorlogskabinet komt in spoedberaad bijeen: ‘Wat nu, leden van het oorlogskabinet? Teheran platbombarderen dan maar? Tijd om ze weer eens een lesje te leren, toch? En wat die oude man in Washington daarvan gaat vinden zal ons worst wezen. Hij moet ons gewoon van wapens, geld en knowhow voorzien en in de VN-Veiligheidsraad verdedigen. En verder moet ie zijn gerimpelde mond houden. Denkt ie het soms beter te weten dan wij?’
Er wordt in Israël serieus nagedacht of er wellicht een ‘kleine oorlog’ moet komen met kernmacht Iran, of een meer uitgebreidere versie. Dilemma. Kleine oorlog?
In Iran daarentegen heerste uitzinnige feestvreugde. Vele duizenden zijn de straat opgegaan om de ‘succesvolle beschietingen’ op Israël te vieren. O sorry, ik moet mezelf corrigeren, want heb het over duizenden die juichend de straat opgaan, maar moet zeggen; duizenden mannen gingen de straat op, want vrouwen tellen daar niet mee, zoals bekend. Zij moeten thuisblijven, anders worden de ayatollahs verdrietig en boos en dat betekent binnen die extreem-dominante religieuze cultuur heisa en bloedvergieten.
‘De pers’ in Iran loopt ook gedwee aan de leiband van de baardige religekkies. Het credo luidt immers: ‘Zwijgt o gij leugenachtige klerken van de duivel, of wij – de uiverkoren kaste – krijgen van de Almachtige opdracht om u ongelovigen die gij zijt, talloze zweepslagen en dood toe te brengen’.
Al Jazeera verbieden
Ondertussen in het democratische Israël, onder leiding van Bibi en zijn coalitiepartners. O sorry, ik moet mezelf corrigeren, want heb het over democratisch Israël onder leiding van Bibi. Maar moet zeggen; nog steeds redelijk democratisch, ondanks Bibi. Want deze premier, die berucht is vanwege zijn autocratische intenties, heeft onlangs verkondigd dat hij de Engelstalige Arabische nieuwszender Al Jazeera, die ook vanuit Israël uitzendt, per omgaande gaat verbieden. Dat kan nu het Israëlisch parlement een wet heeft aangenomen die de weg vrijmaakt voor een ban op deze ‘anti-Israël club’. Of ze moeten bij Al Jazeera beloven enkel door Bibi gefilterd en bewerkt nieuws te verspreiden. Dus tja, persvrijheid, hoe lang nog?
Eerder al (afgelopen juli) had Bibi met zijn rechtsextremistische ministers een venijnig plannetje bedacht, namelijk een ‘dikke doei anti-democratiewet’ er doordrukken die is bedoeld om de macht van regering en parlement te vergroten ten koste van de rechterlijke status. Ergo, de democratische rechtstaat de nek om te draaien. Kortom, de bevoegdheid om regels die als ‘onredelijk’ worden beschouwd nietig te verklaren.
Deze gotspe van Netanyahu en zijn extreemrechtse coalitieregering is bedacht om het Israëlische opperste Hof bepaalde bevoegdheden te ontnemen. Daar hebben de hoogste rechters dus een stokje voorgestoken. Maar het abjecte plan zal vandaag of morgen wel weer op tafel komen. Reken maar.
Piefpafpoef
Een ander realistische bedreiging voor de Israëlische samenleving, waar ik eerder voor waarschuwde, is het versoepelde wapenbeleid dat de extreemrechtse minister van Veiligheid (!) Itamar Ben Gvir, eventjes heeft geregeld. Wil je een wapen joh, maar je bent een psychopaat, haat seculiere en homo’s, hebt nog een rekening met je vrouw te vereffenen, bent allergisch voor Palestijnen en hebt sowieso een kort lontje, maar bent wel een patriot? Welaan, ik zorg ervoor dat je een wapenvergunning krijgt. Prachtig toch? Kunnen we de massa’s ophitsen. Want wie niet voor ons is, zal het bezuren. Piefpafpoef.
Netanyahu en consorten weten zeker dat het een keer zal lukken met de bewapende massa’s. Je moet toch je hart vasthouden, wanneer nota bene een minister aan eenieder die dat graag wil geweren uitdeelt.
Lichtpuntje: Netanyahu heeft beloofd dat hij Iran zal verslaan: “Wij zullen overwinnen.” Dat geeft de burger moed. Maar was het niet dezelfde praatjesmaker die afgelopen oktober – en ettelijke keren daarna – heeft beweerd dat hij effetjes Hamas uit zou roeien. Weet je nog?
Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.
