Gaat Israël zijn 100-jarig bestaan halen? – column Ya’akov Almor

Los van de oorlogssituatie waar Israël zich in bevindt, is er ook veel onderlinge verdeeldheid tussen Israëlische burgers en groepen. Een nieuwe beweging probeert iets aan deze vorm van ‘polarisatie’ te doen. Jonet-columnist Ya’akov Almor woont in Mitzpe Ramon, een woenstijndorp in de Negev, waar een afdeling van Het Vierde Kwartier samenkwam om tegenstellingen te overbruggen. Deelnemers beseffen zich: het is nu of nooit.

“In mijn 42 jaren hier in Israël heb ik nooit eerder mijn zorg uitgeproken over het voortbestaan van ons land, en zeker niet verwacht dat ik deze zorgwekkende gedachte luidop in het openbaar zou uitspreken.” Ik hoorde mijzelf vorige week deze volzin zeggen in een groep van zo’n twintig bewoners – van allerlei pluimage – op een bijeenkomst van Het Vierde Kwartier [The 4th Quarter, red.] Deze burgerbeweging wil het brede, gematigde maar vaak zwijgende en murwe midden engageren en aanmoedigen zich in te zetten voor het bestrijden van polarisatie, en het bevorderen van nationale eenheid in Israël.

De missie van de beweging luidt als volgt:

‘Het Vierde Kwartier is een Israëlische basisbeweging die honderdduizenden leden met verschillende politieke en sociale achtergronden telt. De beweging werd twee jaar geleden opgericht om het welvaren van Israël als Joodse en democratische staat te verzekeren, en de eenheid onder al haar burgers te bevorderen. Het Vierde Kwartier doelt een centrale rol te spelen in het veranderen van de politieke cultuur in Israël – van een politiek systeem met nulsom naar een politiek systeem gebaseerd op collectieve verantwoordelijkheid’.

Bestaanscrisis

Israël bevindt zich een enorme bestaanscrisis. Het vertrouwen tussen de burgers en hun staatsinstellingen is ingestort, en het vertrouwen tussen verschillende demografische, etnische en religeuze groepen is zo goed als weg. De verzuilde Israëlische cohesie gaat over tot groeiende polarisatie en vijandigheid. Het leidt tot een onvermogen om de vele uitdagingen waarmee het land geconfronteerd wordt aan te pakken. Deze bestaanscrisis bracht Israël voor 7 oktober vorig jaar op de rand van een burgeroorlog en moedigde onze vijanden aan om de gruwelijke aanval op 7 oktober te lanceren.

Pergola

Tijdens de bijeenkomst onder de pergola van een van mijn religieuze buren bespraken we de onmiddellijke doelstellingen van de beweging: Het formuleren van een gedeelde visie op de toekomst van Israël; het bedenken en creëren van innovatieve en praktische oplossingen voor het land; het veranderen van de Israëlische politiek – als steunstrategie of als politieke partij; en het opbouwen van de brede Israëlische politieke basis en consensus door één miljoen diverse, gematigde Israëli’s te engageren.

Overleven

Een greep uit onze vergadering: Dan, lid van de ultra-rechtse nationaal-religieuze gemeenschap in Mitzpe Ramon, die bij de laatste verkiezingen Ben Gvir in het zadel geholpen heeft, zei: “Dit kan zo niet door gaan. We moeten allemaal terug naar het midden waar we de belangrijke problemen van ons land kunnen oplossen. Iedereen zal ideologisch en politiek moeten inleveren, om te overleven.”

Nu of nooit

Ziv, opgegroeid in de socialistische jeugdbeweging, heeft naar eigen zeggen altijd in het vredeskamp ‘gewoond.’ Hij zei: “Het is nu of nooit. De uitdagingen zijn te groot om te wachten op verkiezingen. We moeten de huidige politici overtuigen hun ego aan de kant te zetten en het algemeen belang voorop te stellen. We hebben nú een brede,gematigde nationale coalitieregering nodig met slagkracht. De gegijzelden moeten vrij. Er moet een deal met Hamas en een plan voor ‘later’ op tafel komen. Er is geen tijd te verliezen.”

Ben Gurion

Waarom de beweging Het Vierde Kwartaal heet? Israël is nu het vierde kwartaal sinds zijn oprichting ingegaan: de jaren 75 tot honderd. Dit is een gevaarlijke tijd, want twee keer eerder in de geschiedenis stortte een Joodse staat ineen voordat het zijn honderdjarig bestaan bereikte. David Ben Gurion, die een rijk begrip van de geschiedenis had, zei dit bij de oprichting van de staat: “De test voor het zionisme zal zijn wanneer Israël 75 wordt. Tegen die tijd zullen de geboren kinderen niet langer overlevenden van de Holocaust ontmoeten, noch zullen zij zich de oprichting herinneren. Ons geloof in de gerechtigheid van onze zaak zal een vernieuwde definitie vereisen, niet gebaseerd op wat was, maar eerder op wat gaat komen.”

Gaan we het honderdjarige bestaan van Israël halen? Om een regel uit een liedjestekst van Jules De Corte toe te passen: ‘We zullen het samen moeten doen of we gaan samen naar de knoppen’.