‘Ik voel mij in dit land veiliger dan waar ook ter wereld’
‘Ondanks serieuze discussies in ons land over (opkomend) antisemitisme, neemt het debat af en toe merkwaardige vormen aan. Bijvoorbeeld nadat ik in de Facebook-groep van Jonet een stukkie had gewijd aan de indrukwekkende woorden die onder andere burgemeester Eberhard van der Laan en vicepremier Lodewijk Asscher spraken tijdens de jaarlijkse Auschwitz Herdenking (25/01) in het Wertheimpark. Ik voegde daar in een persoonlijke observatie aan toe het meer dan absurd te vinden dat hier over vrijheid in ons land ná Auschwitz wordt gesproken, terwijl herdenkingsplek en onmiddellijke omgeving bijna hermetisch zijn afgegrendeld door politie en veiligheidsmensen. Ik herdenk mijn vermoordde grootouders, mijn vermoordde familieleden en miljoenen andere onschuldigen, de sprekers hebben het over vrijheid in ons land en tegelijkertijd moet ik worden bewaakt. Bewaakt, omdat er lieden zijn die mij haten en graag zouden willen doden. Waarom? ‘Gewoon’, omdat ik Jood ben. Vrijheid?
Een reactie op FB: ‘Niet alleen nu houdt de overheid zich aan het protocol: ook in ’40-’45 vervulde zij haar taken. Haar beambten en agenten werkten geheel volgens de regels toen zij mijn grootouders uit hun huis wegsleepten’. Ik begreep de reactie binnen de door mij omlijnde context niet en vroeg de schrijver (die ik persoonlijk ken) zich nader te verklaren. Dat deed hij: ‘Het lijkt erop dat de overheid met haar wetten en haar wapengekletter consequent niet het goede met de (Joodse) burger voorheeft, Awraham’. Hoe merkwaardig toch; wij wonen in hetzelfde mooie land, in dezelfde toffe stad, en ik ben er van overtuigd dat zowel de landelijke als lokale overheid beslist kosjer is in relatie met de Joodse bevolkingsgroep, maar dat er tegelijkertijd Joden zijn die van de daken schreeuwen dat het tegendeel waar is. Ze schieten onmiddellijk in de rol van eeuwig slachtoffer, zien achter elke boom een Jodenhater, ze ruiken de gasovens al en roepen het land te zullen ontvluchten naar betere – want veiliger – oorden. Gaan we inmiddels gebukt onder virulent antisemitisme, waarin wij (wéér) alleen staan? Deugen Asscher en Van der Laan niet? Is premier Rutte een querulant die we in de gaten moeten houden? Ik ontken natuurlijk niet dat er geen haat tegen Joden is. Zo worden en bijvoorbeeld steeds meer ijzingwekkende anti-Joodse teksten via de sociale (sociaal?) media gepubliceerd – waarvan we de impact beslist niet mogen bagatelliseren. En ik zou niet graag met een keppeltje op m’n hoofd door bepaalde wijken van mijn stad lopen; is allemaal waar. Maar toch voel ik mij in dit land veiliger dan waar ook ter wereld, vooral omdat ik terecht het volste vertrouwen heb in onze (semi) overheid en justitie.
Op 26 januari was er in Amsterdam een debat over ‘Nieuw Antisemitisme’. Deelnemers waren onder anderen Remco Ensel (auteur van haatspraak), Ron van der Wieken (auteur Jodenhaat) en Ton Zwaan (genocide-onderzoeker). Het zal een interessante bijeenkomst zijn geweest, waar ik helaas niet bij was. Significant waren enkele opmerkingen van Van der Wieken die ondermeer poneerde – ik citeer uit Het Parool: ‘Ik heb niet het gevoel dat er nieuw antisemitisme is. Het is oude wijn in nieuwe zakken. Er is wel een islamitisch antisemitisme, met een iets andere kleur (…) Er bestaat weer een moorddadige beweging tegen Joden (…) Maar de regeringen in West-Europa beschermen de Joden. Dat is een belangrijk verschil met vroeger’. Ensel voegde hier een niet onbelangrijk element aan toe: ‘Nieuw antisemitisme kent nieuwe daders en motieven. Daarom is het bruikbaar, al zien sommigen het als politiek begrip om moslims te stigmatiseren’.
De instructie van Remco Ensel is uitermate belangrijk: Wij mogen, ondanks eventuele woede en angst, niet generaliserend ‘de’ moslims bijeendrijven en uitsluiten onder het motto dat iedere islamiet per definitie niet deugt. Een onaanvaardbare gedachtengang! Of zoals genocide-onderzoeker Ton Zwaan het formuleert (samengevat): ‘Wie collectieve anti-islamitisch haatfantasieën uitdraagt, zoals de PVV dat doet, moet vervolgd worden. Dat gebeurt nog veel te weinig.’
Awraham Meijers
