Internationale Hiloula in Nederland groot succes
De sefardische opperrabbijn Jangakov ben Aharon Sasportas, hij leefde in de 17de eeuw, is afgelopen weekend in Amstelveen herdacht tijdens de Hiloula. Ieder jaar komen gelovige Marokkaanse Joden samen om de komst van de grote geleerde te herdenken tijdens deze tweedaagse religieuze bijeenkomst. Samen zijn met gebeden, maaltijden, feesten en gezang, spelen hierin een grote rol. Ook dit jaar werd de Hiloula druk bezocht. Er waren meer dan 120 Marokkaanse Joden aanwezig.
Tijdens de maaltijd werden herdenkingskaarsen gebrand en gaven acht rabbijnen een derasja over publicaties van Sasportas. Na een dankwoord namens de Nederlandse Afdeling van de Wereldfederatie van Marokkaanse Joden was het tijd voor gezang. Vanuit het buitenland waren verschillende Marokkaanse chazzaniem overgekomen die de disgenoten voorzagen van traditionele religieuze melodieën. De volgende ochtend werd het sjachariet – ochtendgebed– op het Beth Haim gezegd, waarna lichtjes werden gebrand. Na enige homilieën en het zeggen van speciale tehilliem voor Sasportas, keerden de deelnemers voldaan huiswaarts.
Geleerde Sasportas was onder meer de opperrabbijn van de Marokkaanse havenstad Salé, dit was tevens de plek waar hij in het huwelijk trad. Daarvoor was hij lid van de rabbinale gerechtshoven van Tlemcen, Meknes, Fez en Marrakech. Sasportas migreerde rond 1653 naar Amsterdam om te ontkomen aan een dreigende gevangenneming door de Marokkaanse sultan. Toen de vorst het opsporingsbevel in 1659 introk, keerde de rabbijn terug naar Salé. Vervolgens werd hij als diplomaat van de sultan onder meer afgevaardigd naar Spanje en Engeland.
In 1655 vergezelde Sasportas de rabbinale geleerde Menasse Ben Israël tijdens een bezoek aan de Britse dictator Oliver Cromwell. Ze verzochten hem om het verbod op de komst van Joden naar Groot-Brittannië op te heffen. Dit verbod gold sinds de Middeleeuwen. Cromwell willigde hun eisen in, waarna er weer Joden naar het land konden reizen. Na rabbinale functies in Leghorn en Hamburg te hebben vervuld, keerde Sasportas terug naar Amsterdam. Daar werd hij aangesteld als hoofd van de Jesiba Kétèr Torah van de Pinto-familie en later als rector van de rabbinale academie Ets Haim van de Sefardische gemeente. Tot zijn overlijden in 1698 was hij opperrabbijn van die gemeente.
