Israël naar de stembus
De verkiezingen gaan grotendeels over binnenlandse thema’s: de economie, belastingen en de tanende koopkracht. Er woedt ook een heftig debat over de dienstplicht, waarvan ultra-orthodoxe Joden tot nu toe niet aan hoeven mee te doen. Verder komt de verstandhouding met de Palestijnen aan bod, maar er circuleren relatief weinig voorstellen voor een nieuw vredesproces.
Voor deze verkiezingen ging premier Benjamin ‘Bibi’ Netanyahu (Likoed) een verbond aan met de nationalistische Yisrael Beitenu van de onlangs opgestapte minister van Buitenlandse Zaken Avigdor Lieberman. De combinatie ‘Likoed Beitenu’ doet het goed in de peilingen. De vraag is dan ook niet of Netanyahu kan terugkeren als premier, maar met welke andere partijen hij in een coalitieregering stapt.
De meeste peilingen geven aan dat de formatie van Netanyahu en Lieberman als grootste uit de bus komt (ook al verliezen ze zetels in vergelijking met de laatste verkiezingen van 2009). Dat geeft hen de kans om als eerste te proberen een regering te vormen. In principe kunnen ze steun vinden bij de religieuze partijen. De vraag is of ze verder beroep zullen doen op centrumpartijen als Livni’s Hatnua of Kadima, of op de Arbeiderspartij, of op de radicale en populaire Naftali Bennett. Op het eerste gezicht lijkt een coalitie met hem meer voor de hand te liggen, al dreigt Israël daarmee zijn internationale positie te ondergraven.
Als Netanyahu de hand reikt naar Livni zal hij de scherpste kantjes van zijn beleid wat moeten bijschaven, maar kan hij wellicht op meer krediet rekenen in Europa en in het Witte Huis. In dat geval is er misschien een kleine kans dat er weer vredesgesprekken worden opgestart – of dat er daartoe tenminste een poging wordt ondernomen,
Bron: Deredactie.be
