Marc’s Medische Missie: geen goed nieuws, ook geen slecht nieuws (blog #7)

Nadat stand up comedian, theatermaker en Jonet-columnist Marc de Hond (41) eind 2018 te horen kreeg dat hij blaaskanker had, zegde hij al zijn theatershows voor het lopende seizoen af om weer beter te kunnen worden. Marc zei meteen dat hij zijn ziekte niet zou verstoppen voor de buitenwereld. Via blogs houdt hij iedereen op de hoogte van zijn medische missie: vechten tegen kanker, weer beter worden en alles weer op de rails krijgen. Op Jonet.nl publiceren we zijn blogs, die iedereen op de hoogte houden en uit het leven gegrepen zijn. In de komende tijd bundelen we zijn teksten in de blog ‘Marc’s Medische Missie’.

Geen goed nieuws, ook geen slecht nieuws
7 maart 2019

Vanochtend hadden we een monteur over de vloer. Onze printer print geen zwart meer en maakt geen verbinding met WiFi. Na anderhalf uur sleutelen vertelde hij ons dat de printer wèl weer contact maakt met het netwerk, maar dat helaas de printkop niet meer te repareren was. Zijn advies was om toch maar een nieuwe printer te kopen. Vervolgens presenteerde hij ons de rekening voor zijn werkzaamheden: 120 euro… Voor een printer die het niet meer doet! En ter vergelijking: een nieuwe printer kost 200 euro. Ik keek Remona aan en zei: ‘hopelijk was dit voor vandaag ons slechtnieuwsgesprek’.

Om 14:00 uur was hèt gesprek met de oncoloog waar ik me net zoveel op verheugde als tegenop keek. Dat hing een beetje af van wat we te horen zouden krijgen. De arts ging ons de uitslag geven van de CT-scan van afgelopen maandag. Mijn droom was om vandaag te horen dat de chemo flink effect had gehad en dat mijn tumor enorm geslonken was. In mijn nachtmerrie was de tumor gegroeid en waren er uitzaaiingen tot in mijn oorlellen. De afgelopen dagen kon ik gelukkig ontspannen blijven in afwachting van de uitslag. Vandaag merkte ik dat ik toch best zenuwachtig was. Remona had dat gevoel gisteren al. De minuten tikten langzaam af naar twee uur vanmiddag.

Toen de oncoloog begon te praten had ik al snel door dat het droomscenario helaas niet is uitgekomen. Hij legde uit dat de drie rondes chemotherapie de tumor niet hebben laten slinken. De tumor was zelfs een klein beetje groter geworden. Daar tegenover stond dat mijn lymfeklieren iets waren verbeterd. Dat wijst er op dat er geen uitzaaiingen zijn. De overige organen waren schoon. Het slechte nieuws is dus dat chemo op mijn tumor nauwelijks effect lijkt te hebben, het goede nieuws is dat de tumor zich alléén in mijn blaas bevindt en dat deze dus – nog steeds – met een operatie te verwijderen is. Plan is nu om de operatie om mijn blaas, prostaat en lymfeklieren te verwijderen (dit zou sowieso binnen nu en twee maanden gebeuren) te vervroegen naar over drie à vier werken. Met de chemo’s gaan we nu dus stoppen; ik heb even de tijd om te herstellen en de focus komt vanaf nu volledig op de operatie. Het compartimentaliseren gaat door: wat er na de operatie gebeurt, zien we daarna wel weer.

Hoe moet ik me nu voelen over het nieuws van vandaag? Het had slechter gekund, en het had zeker ook beter gekund. Dat chemotherapie nauwelijks effect heeft is redelijk zeldzaam. Tja, dat heb ik natuurlijk weer. Aan de andere kant: zolang er een heldere route is naar herstel, hou ik daar aan vast. Die route is nog steeds niet veranderd: eerst chemo, dan de blaasoperatie. Pas als dit avontuur helemaal achter de rug is en we precies weten hoe de operatie gegaan is en of daarbij alle tumorcellen verwijderd zijn, kunnen we pas zeggen dat het nieuws van vandaag goed, redelijk of toch slecht was. Nou ja, behalve dat van die kapotte printer. Dat is vandaag al een slecht verhaal.