Martijn Bouwman is de eerste Nederlander met acht levels Commando Krav Maga

Krav Maga is een Israëlische vechtsport die in en buiten Israël fanatiek beoefend wordt. Zo ook in Nederland, waar sportscholen zijn en mannen en vrouwen zich wijden aan deze bijzondere tak van sport. Een van hen is Martijn Bouwman (39) uit Ermelo. Hij reisde onlangs naar Israël af om aan het Commando Krav Maga Ultimate Bootcamp deel te nemen en om het hoogste niveau te halen. Het was een tijd van afzien, maar ook een tijd van grote persoonlijke prestaties. “Ik kreeg een sinaasappel, twee vijgen en zes amandelnootjes. Met dat weinige eten moest ik drie dagen doen.”

Bouwman is een fanatiek beoefenaar van Krav Maga, de unieke Israëlische vechtsport die in de jaren zeventig in het leger ontstond en later door burgers werd beoefend. Toen de Nederlander aan deze sport begon, wilde hij de top bereiken. “Als ik ergens aan begin, wil ik de top halen. Doorzettingsvermogen heeft voor mij een compleet andere dimensie gekregen,” aldus de Ermeloër in Het Lokaal. Eind 2013 begon hij aan de bootcamp-versie van Krav Maga – een bootcamp een spierversterkende trainingmethode uitgevoerd in teamverband onder professionele begeleiding van een fitnessinstructeur.

‘Vechten is het domste wat je kunt doen, omdat een tegenstander beter kan zijn of een scherp voorwerp op zak heeft’ Martijn Bouwman

Bouwman heeft in 5,5 jaar alle mogelijke levels gehaald.  In 2016 en 2017 was hij voor level vijf en zes in Israël – zes dagen minimaal 12 uur per dag; eind 2017 behaalde hij level zeven op Curaçao. “Normaal staat er een jaar voor een level. Door hard en intensief werken en serieus en gedisciplineerd trainen zie je tijdens bootcamps dat je snel naar de top gaat. Dat kan alleen door steun van het thuisfront, leerlingen en een groep instructeurs die mijn lessen overnamen zodat ik weg kon. Je moet het zelf betalen: de vlucht en hotel is een kostenplaatje van tweeduizend euro.”

Inmiddels heeft de atleet zijn eigen Krav Maga-school opgericht. “Ik geloof in de technieken omdat ik zie dat ze werken in de realiteit, op straat. Het is helemaal niet gewelddadig; vechten is het domste wat je kunt doen, omdat een tegenstander beter kan zijn of een scherp voorwerp op zak heeft. Wel is het bewustwording van je omgeving en het tijdig verlaten van zo’n plek. Ik ga er vooral niet tussen, tenzij ik niet anders kan. Dan moet ik het gevecht in en met minimale tijd maximale schade aanrichten, om zo snel mogelijk weg te komen en niet om iemand uit te schakelen.”

Verrassingsaanvallen
In Israël was Bouwman de enige Nederlander. Vijf ochtenden achtereen moest hij om half vijf ‘s ochtends een work-out doen van een uur en een kwartier. De zesde work-out was maar liefst twee uur lang. “Lichaamsoefeningen, een duin op lopen met iemand op je rug en een autoband omhoog trekken. Dat was in mul zand 30-40 meter omhoog. Je werkt als team en bent nooit alleen,” zegt Bouwman in Het Lokaal. De hele dag trainde hij technieken van de levels één tot en met acht, maar ook trainde hij verrassingsaanvallen. “Je had na iedere 2,5 uur zeven minuten pauze om te eten. Je mocht tussendoor wel drinken, anders was het niet uit te houden. Ik moest de eerste dagen mijn draai vinden, het was toen bijna veertig graden, maar daarna groeide ik me in die bootcamps. Ik voelde mij elke dag beter worden. Ik ging half tien naar bed. Neem je geen rust, dan haal je het niet.”

‘Ik kreeg een sinaasappel, twee vijgen en zes amandelnootjes. Met dat weinige eten moest ik drie dagen doen.’Martijn Bouwman

Dag zes begon met een work-out in het zeewater. Vervolgens moest hij de laatste zeventig uur de Masada-woestijn in, om zeventig uur lang wakker te blijven. “Dat was om je fysiek, maar vooral mentaal uit te putten. Je verzwakt, je focus wordt minder. Je mag niet toegeven of opgeven. Bij level acht moet je onder zware omstandigheden nog steeds presteren. Doorgaan, waar een gemiddeld mens stopt. Ik kreeg een sinaasappel, twee vijgen en zes amandelnootjes. Met dat weinige eten moest ik drie dagen doen. Ik ben pas ‘s avonds gaan eten toen ik energie nodig had. Je lichaam spreekt ook reserves aan. Het verdelen was een kwestie van rekenen.”

Afmatten op het strand
Ook moest Bouwman met achttien liter water in een rugzak rondlopen en tractorbanden oppakken. Die moest hij omgooien, maar dan wel op een duin die stijl omhoog liep. Als de banden boven waren, moest hij ze naar beneden rollen om hetzelfde trucje verschillende malen over te doen. Na trainingen op het strand en fysieke tests kreeg de Nederlander vragen over de verschillende levels. Vervolgens moest hij, afgemat als hij was, het gevecht aangaan met drie fitte mannen. Verder moest hij met zijn team een auto duwen en vijf kilometer lang een brancard dragen. Tijdens de urenlange autoritten door Israël mocht hij niet slapen.

Na dagen van afmatten, hoorde Bouwman tijdens een ceremonie dat hij en zijn teamgenoten geslaagd waren voor level acht. Een grote prestatie. “Dat was een heel onwerkelijk gevoel, een resultaat dat we door samenwerking hebben behaald,” zegt Bouwman in Het Lokaal. “Als ik het zwaar had, dacht ik aan mijn gezin, mijn moeder die vorig jaar is overleden en mijn dit jaar overleden trainingsmaatje Henry. Dat ik dit nog kan doen omdat ik nog wel leef, gaf motivatie en kracht om door te gaan. Doorzettingsvermogen kreeg een compleet andere dimensie. Dit is het begin van iets moois. Ik kan anderen helpen door zelf het voorbeeld te geven.”