Met Hamas is echte vrede onmogelijk – column Harry Polak

Mensen in het westen die denken dat er uiteindelijk wel vrede gesloten kan worden met een terreurbeweging als Hamas, moeten deze column van Harry Polak lezen. Hij woont al jaren in Israël en zit er bovenop. Uit ervaring en maar ook met eigen kennis zet hij zijn verhaal uiteen.

Niet lang na 7 oktober 2023 hingen wij een Israëlische vlag aan het balkon van onze woning in Ra’anana. Zoals veel Israëli’s deden, uit solidariteit met de gegijzelden en om de militairen aan de diverse fronten een hart onder de riem te steken. Daarvoor hadden wij met dezelfde vlag in de hand elke week gedemonstreerd tegen de voorgenomen juridische hervormingen van de ultrarechtse regering-Netanyahu.

Na ruim anderhalf jaar is de vlag aan vervanging toe. Door de zon en andere weersinvloeden is die flets en wat grauw geworden. Mijn vrouw zei dat ze geen nieuwe meer wilde ophangen. Ze is de oorlog en het zittende kabinet dat niet van ophouden weet, meer dan zat. Ik bracht er tegenin dat het niet de vlag is van deze regering, maar van het héle land. Dus ook van het politieke midden en links. We sloten een compromis: de volgende vlag wordt er één met het gele vignet voor de gegijzelden erin.

Bestand

Wat mij betreft, was de oorlog beëindigd met het ingaan van het bestand van januari 2025 dat uit drie fasen zou bestaan. De onderhandelingen in tweede fase zijn helaas vastgelopen. Vrijlating van de resterende gijzelaars of hun dode lichamen tegen het loslaten van veroordeelde Palestijnen uit de gevangenis, volledige terugtrekking van het Israëlische leger uit Gaza en een permanent staakt-het-vuren hebben het niet gehaald. 

Daarmee zou de rol van Hamas allerminst zijn uitgeschakeld: ‘7 oktober’ wordt als het aan Hamas ligt herhaald. Naar mijn idee zou de terreurorganisatie echter gedwongen kunnen worden om een stap opzij te zetten door het weigeren van financiën voor wederopbouw zolang Hamas nog aan de macht is. Qatar en andere sponsors van de terroristen zouden daar wel in mee moeten gaan, wat alleen kan door die partijen zwaar onder druk te zetten.

Omgekocht

Iemand wees me erop dat dit onrealistisch is, omdat nota bene medewerkers van Netanyahu ervan worden verdacht te zijn omgekocht door Qatar om geldstromen naar Hamas toe te staan. Voorts hebben de Qatarezen president Trump gepaaid door een vliegtuig cadeau te geven, dus van Amerikaanse druk op dat land valt niet veel te verwachten.

Vanuit de gedachte dat niet het vrij krijgen van de gijzelaars voorop staat, doch het verslaan van Hamas, is de oorlog in Gaza weer hervat. Voorts is voedsellevering gestaakt om te voorkomen dat Hamas zich dat toe-eigent en er dik aan verdient door verkoop tegen woekerprijzen. Op zich is zoiets niet in strijd met het oorlogsrecht want van een strijdende partij wordt niet verwacht dat het de vijand voedt.

Onhelder

Maar burgers mogen er niet onder lijden. De scheiding tussen burgers en Hamas is echter onhelder. Gazaanse burgers hebben bovendien na 7 oktober staan juichen. Maar kleine kinderen zijn in ieder geval onschuldig. De andere wijze van voedselbevoorrading met uitschakeling van Hamas liet echter erg lang op zich wachten en dat is onaanvaardbaar. Er is nu veel verwarring rond de nieuwe voedseldistributie-punten.

Israël was al de kwade pier. De voedselblokkade deed de deur dicht! Voeg daarbij de walgelijke uitspraken van minister Bezalel Smotrich en zijn maatje Itamar Ben-Gvir bij, en Israël kan totaal geen goed meer doen.

Inmiddels zijn er twee Israëlische diplomaten in Washington doodgeschoten door een Israël-hater die op veel begrip kan rekenen. Niet verbazingwekkend, want op 7 oktober 2023 werd al direct geroepen dat Israël die mensonterende moordpartij door Hamas aan zichzelf te denken had. De geest is uit de fles!

De voorstanders van voortzetting van de oorlog tegen Hamas stellen dat de beweging volledig verslagen moet worden. Net zoals Islamitische Staat (IS) door een westerse coalitie na een jarenlange strijd is vernietigd. Dat ging met veel burgerdoden gepaard, doch daarvoor ging geen hond de straat op.

Akeliger

Als het om Israël gaat, ligt het opeens anders. Voor Joden buiten Israël wordt het steeds akeliger. Moeten ze Israël als een baksteen laten vallen? Of door dik en dun blijven steunen? Een tussenweg is afstand nemen van de oorlogszuchtige regering-Netanyahu, die zich amper wat aantrekt van de wereldopinie (‘ze zijn allemaal tegen ons’) doch het bestaansrecht van Israël blijven verdedigen en wijzen op de onmogelijkheid om met Hamas tot een compromis te komen.

Nazi-Duitsland

Velen menen dat het conflict via diplomatie is op te lossen. Israël had Gaza niet moeten binnenvallen na 7 oktober. Alle diplomatie van de wereld heeft ‘7 oktober’ echter niet kunnen voorkomen. En ook na die fatale dag in 2023, voordat het Israëlische leger Gaza introk, bleek de internationale diplomatie onmachtig om Hamas te beteugelen.

Van louter (!) diplomatie moeten we het niet hebben als het om Hamas gaat. Met nazi-Duitsland kon alleen maar na jaren met veel oorlogsgeweld worden afgerekend.