Oldies en Bad News
‘Niet alleen bij L1 Radio wordt elke dag dezelfde plaat opgezet. Ook het wereldnieuws lijkt een grote herhaling van slecht nieuws. Nu is het eerste, voor de goede orde, veel minder erg dan het tweede. Want wie L1 Radio [lokale Limburgse radio, red.] luistert heeft de indruk dat de jaren tachtig nooit voorbij zijn gegaan. Vrijwel elke dag komt dezelfde parade aan ‘gedateerde’ artiesten voorbij. Ik houd van golden oldies, maar niet week in en week uit dezelfde. Wat ik, in alle eerlijkheid, ook een beetje vind grenzen aan ernstige bekrompenheid is het ‘Heukske Vasteloavend’ dat prompt drie dagen na de opgetrokken carnavalsrook nu alweer wekelijks op de radio valt te beluisteren. Liefhebberij is iets hardnekkigs. Amateurs zijn fanatieke volhouders. De carnavalsprinsen en Golden Humoristen bij L1 hebben de macht, zo lijkt het. Vasteloavend is een fantastisch volksfeest en van culturele waarde, maar overdrijven we niet? De honger noa Vasteloavend lijkt onstilbaar. Carnaval is Das grosse Fressen bij L1. Alaaf! Maar ik wil het over iets anders hebben. Over goed nieuws.
Waarschijnlijk –hier spreekt de huis-tuin –en keukenpsycholoog- is die journalistieke nadruk op carnaval echter een afweermechanisme tegen het slechte nieuws dat ons omringt. Carnaval als struisvogeltactiek. Valt iets voor te zeggen. Want ik heb stellig de indruk dat de wereld is doorgedraaid door al het slechte nieuws dat onevenredig veel aandacht krijgt in de media. Seksrabbijnen, lover boys, jokkende politici, mokkende burgers en ronduit harde criminelen vullen de voorpagina’s en het achtuurjournaal. De afwijking wordt de norm. Wat we nodig hebben is goed nieuws en niet steeds weer die berichtgeving over de hemeltergende slechtheid van IS in het Midden-Oosten of Boko Haram in Nigeria. Je zou bijna vergeten dat de meeste mensen, ongeacht huidskleur, geaardheid of religieuze oriëntatie deugen. Laat ons dát benadrukken. Wat we aandacht schenken groeit. Dus tijd voor positivisme!
De beste garantie voor media aandacht is het plegen van een of meerdere misdaden. Holleeder als held. De proleet als voorbeeld. Bad news sells, dat is bekend, maar laten we de namen der weldoeners onthouden en niet die der onruststokers, bedriegers of moordenaars. Je zou bijna vergeten dat de meeste mensen wel gewoon afrekenen wat ze hebben gekocht of stoppen bij rood licht en de behoeftige medemens helpen.
Nu ik erover nadenk: ik zet toch maar liever L1 Radio op. Daar zitten we nog lekker in de eighties en vieren wekelijks Vasteloavend. L1 maakt de illusie werkelijkheid dat we ook levend uit de tijd kunnen stappen. Laeve ut Plezeer. Maar laat ze daar dan wel eens een andere plaat opzetten. Wat vrolijks. Niet om te ontkennen wat in de wereld gebeurt, maar om ons bewust te maken dat het overgrote deel van de mensen wél deugt. Wie goed doet, goed ontmoet. Tijd voor een nieuw deuntje; immers: een nieuwe lente een nieuw geluid! Ook Maastricht is hier ernstig aan toe.
Maastricht, ik had het mezelf én u gegund als burgemeester! We blijven lachen. Maastricht, dat gun je jezelf!’
Benoit Wesly is voorzitter van de Joodse gemeente Limburg. Voor Dagblad de Limburger / Limburgs Dagblad heeft hij een maandelijkse column.
Dagblad de Limburger / Limburgs Dagblad [dv]
