Raad van Kerken: kies voor vrede! – column Hanneke Gelderblom

Hanneke Gelderblom
Beeld: K. Rijken

De dood van George Floyd in de Verenigde Staten heeft mij aan het denken gezet. Het is afschuwelijk om te zien hoe deze donkere man met een nekklem is vermoord. Hoewel het geweldmonopolie wereldwijd bij de politie ligt om mensen op straat te beschermen, is het in Amerika wederom verkeerd gegaan. Want in onze democratische maatschappij is het uitoefenen van het geweldsmonopolie onderhevig aan zorgvuldige voorschriften, goede training en politieke controle.

Opnieuw is na het overlijden van een zich verzettende arrestant in de VS en daarbuiten enorme, en terechte,  onrust en boosheid ontstaan. Twee aspecten veroorzaken die terechte verontwaardiging. Slachtoffers blijken in Amerika, maar ook in ons land – kijk naar de zaak van de gedode Arubaan Mitch Henriquez – mannen van kleur te zijn. Ook de collega’s van de agent die Floyd met zijn knie op diens nek liet stikken grepen niet in, ondanks de wanhopige en voor iedereen hoorbare kreet: I can’t breathe!.

Boosheid uiten door middel van demonstraties lucht op, maar wat komt er hierna? Dat is een vraag die minstens net zo belangrijk is. Antiracisme als een nieuw soort ideologie en blijkt helaas te vaak ook een behoorlijk stukje antisemitisme te bevatten. Gaan we alle energie steken in het zoeken van zondebokken – dat zich in het verleden maar al te vaak uitte in onvervalste Jodenhaat – of gaan juist de diverse groepen met elkaar in gesprek vanuit het bewustzijn dat er zoveel wederzijdse onbekendheid speelt in wat de ander motiveert?

Al jaren ben ik actief het OJCM (het overlegorgaan van Joden, christenen en moslims). Daarbinnen kiezen wij nadrukkelijk voor het middenveld. Dat doen we door met elkaar over wederzijdse vooroordelen en meer van dit soort moeilijke zaken te praten, en juist niet voor het aanwijzen van een schuldige die gestraft moet worden. Bij het OJCM kiezen we juist niet voor de makkelijke weg van polarisatie waarin ‘jij’ tot de goeden behoort en al die anderen de potentiele schuldige zijn.

Zodoende was ik behoorlijk ontdaan toen OJCM-partner de Raad van Kerken een brief naar de minister Stef Blok van Buitenlandse Zaken stuurde om een eerdere brief van de Wereldraad van Kerken, die een onvervalst BDS-standpunt verwoordt, nog eens onder zijn aandacht te brengen. In de visie van de Wereldraad liggen alle fouten binnen ‘het conflict’ aan de kant van Israël. Dat Mahmud Abbas en de andere Palestijnse leiders ieder voorstel dat wellicht tot vrede zou kunnen leiden, zelfs wanneer het uit Arabische hoek komt, categorisch naar de prullenmand verwijzen, wordt in hun brief niet eens vermeld.

Veel Joden wereldwijd zijn tegen Netanyahu’s annexatieplannen van de Jordaanvallei, die op 1 juli zouden moeten beginnen. Zij zijn wanhopig en ongerust omdat er geen realistisch vredesvoorstel op tafel ligt. Mede daarom zeg ik tegen de Nederlandse Raad van Kerken: kies in vredesnaam samen met ons voor het middenveld. Ga in gesprek met Palestijnen en anderen die wél voor vrede kiezen. Vele christelijke Palestijnen durven dat nu niet hardop te zeggen, maar juist zij verdienen daarom meer steun. En roep het kabinet op om binnen de EU te komen met een nieuw Europees voorstel voor vredesbesprekingen.
Er is nog tijd tot 1 juli, dus haast is geboden.

Logo Maror.

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.

Categorie: |

Home » Nieuws » Raad van Kerken: kies voor vrede! – column Hanneke Gelderblom