LJG bezoekt vluchtelingen in Amsterdamse Havenstraat
Leden van de Amsterdamse Liberaal Joodse Gemeente (LJG) bezochten eind vorig jaar een groep vluchtelingen in het voormalig huis van bewaring aan de Havenstraat in Amsterdam. Dit bezoek, die kennismaking, was voor beide partijen zo interessant en vruchtbaar, dat een volgende ontmoeting vanzelfsprekend was. Zondag meldden zich tegen vier uur ‘s middags zo’n 25 mensen bij de poort van het strenge gebouw, enthousiast ondanks de koude wind die door de straat joeg. Journalist Awraham Meijers was erbij.
‘Eenmaal binnen betreed je een haast surrealistische wereld, waar mannen van alle leeftijden rondlopen of met elkaar zitten te praten. En er is duidelijk zicht op de vele ijzeren etages waar zich ooit gevangeniscellen bevonden en nu de kamers van de tijdelijke bewoners zijn. Wat ook opvalt is een spandoek aan de muur met de tekst: “De Iraakse vluchtelingen danken het Nederlandse Volk”. Naast vluchtelingen uit Irak zijn er natuurlijk Syrische, maar ook Iraanse, Somalische en refugees uit andere Afrikaanse landen.
Al die nationaliteiten – soms uit landen en gebieden die op voet van oorlog met elkaar staan – en verschillende religies onder één dak; het koepeldak van een voormalige detentie-instelling. Veel bewakingspersoneel, maar ook alleraardigste vrijwilligers van het Leger des Heils. De komst van de LJG’ers wekte aanvankelijk nauwelijks of geen belangstelling; de meeste aanwezigen keken niet op of om, maar gingen gewoon door waar ze mee bezig waren. Zelfs toen meegebrachte hapjes als ondermeer choemoes, haringsalade, salaat chatsiliem (aubergine salade) en brownies werden uitgestald. De bezoekers praatten vooral met elkaar. Contact leggen was sowieso niet eenvoudig omdat veel vluchtelingen geen Engels spreken.
Op een gegeven moment begon de bekende zangeres van het Joodse lied, Shura Lipovsky samen met Daniel van Mourik (weduwe van schrijfster en hoogleraar criminologie Andreas Burnier) te zingen. Hoewel ze zelf vonden dat de akoestiek niet echt goed was, klonk het werkelijk prachtig. Dat vonden de aanwezigen ook. In een mum van tijd waren de zangeressen omringd door geïnterneerden en LJG’ers, die het duidelijk op prijs stelden. Ook Israëlische songs werden op prijs gesteld. Het ijs was definitief gebroken. Van de muziek naar de hapjes was inmiddels een feit. De koks hadden eer van hun werk! De muziek werkte kennelijk zo aanstekelijk, dat de Iraniër Majid Hoseynedde spontaan met zijn gitaar kwam opdraven en een magnifieke zangperformance gaf, weemoedige en vrolijke muziek uit zijn vaderland. Majid blijkt ook een rekenwonder; een door enkele aanwezigen opgeschreven serie willekeurige getallen in rijen van zes, wist hij razendsnel – uit z’n hoofd – op te tellen tot de goede eindsom. Later zou hij een aantal mensen uitnodigen om zijn kamer te bezichtigen. Zijn nauwe bloedhete cel op de 5de etage, bleek opvallend smaakvol te zijn ingericht. Majid, het rekenwonder en performer, is van professie industrieel vormgever.
Een andere verrassing was Mohannad Ramadan. Deze 39-jarige Syriër werkte na zijn universitaire opleiding als farmacoloog in Damascus. Vanwege bombardementen verhuisde hij naar een buitenwijk van die stad. Later moest hij vluchten. Hij verbaasde het gezelschap met zijn kennis over het Jodendom en vertelde dat hij elke zaterdag met vrienden op bezoek ging bij Joodse vrienden. Was dat waar, of wilde hij het overwegend Joodse gezelschap enkel behagen? Later op zijn celkamer lag een Hagada (wordt met Pesach uit (voor)gelezen) op tafel en andere Joods-religieuze geschriften. En ja, hij was inmiddels in de Hortus Botanicus geweest – vanwege zijn werk. Maar ook in het van Gogh-, het Stedelijk- en Rijks Museum. Zijn voorkeur? Oude Hollandsche meesters.
De sfeer was hartelijk, de gesprekken uitermate boeiend. Telefoonnummers werden uitgewisseld, afspraken gemaakt om elkaar ook ‘privé’ te ontmoeten. Aan het eind van de middag stelde de coördinator van deze ontmoeting, Madelon Bino-Meijers, voor om op korte termijn de vluchtelingen weer te bezoeken. Men was het volkomen met haar eens.’
