Chanoeka of kerst? – column Boris Dittrich

Boris Dittrich verbaast zich over de uitingen van minister Marjolein Faber (PVV) over het vreemdelingenbeleid en de motie van VVD-tweede Kamerlid Bente Becker, waarin zij de waarden van mensen met een migratieachtergrond extra wil laten onderzoeken. Hij maakt vergelijkingen met een duister verleden.

‘Hierbij merk ik op dat m.i. behoudens enkele gevallen in het algemeen geen beroep op het asielrecht gedaan kan worden. De positie der Joden in Duitsland moge betreurenswaardig zijn; om voor asielrecht in aanmerking te komen is meer nodig’, schreef minister J.R.H. van Schaik van Justitie in 1934 over Joodse vluchtelingen uit nazi-Duitsland. In 1938 volgde de volgende ‘circulaire’ van zijn opvolger, minister L.L.H. de Visser:

‘De regering is van oordeel dat binnenkomst van verdere vluchtelingen, onverschillig welke nationaliteit, niet meer kan worden toegestaan. Een vluchteling zal voortaan als een ongewenst element voor de Nederlandse maatschappij en derhalve als een ongewenste vreemdeling te beschouwen zijn die derhalve aan de grens geweerd, en, binnenlands aangetroffen, over de grens gebracht zal moeten worden. Vluchteling is ieder die onder de druk der omstandigheden het land waar hij verblijft of gevestigd is, verlaat. Het begrip, zegt de regering, moet niet te beperkt worden opgevat. Aan voldoende financiële middelen mag geen reden tot verblijf ontleend worden’.

Dit zijn twee citaten van Nederlandse ministers die over het asielbeleid van toen gingen. Het eerste citaat is uit 1934, het tweede uit april 1938, het jaar van de Kristallnacht.

Ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik krijg de rillingen als ik minister Marjolein Faber (PVV) zich op de borst zie kloppen, wanneer ze zegt: “Ik ga het strengste asielbeleid ooit invoeren. Daar sta ik voor.” Het was geen slip of the tongue. Ik heb het de minister al iets van vijf keer horen zeggen, zowel in de Tweede Kamer als in de Senaat. Andere kabinetsleden en zelfs de minister-president zeggen het na. Het is maar waar je trots op bent. Een strenger beleid dan het beleid uit de jaren dertig? Willen ze dat echt? Kennen ze de geschiedenis niet?

De Beer

Ik was blij verrast toen ik van ene Jan de Beer een petitie van in Nederland wonende gelovige mensen kreeg toegestuurd. Duizenden hebben de petitie ondertekend: Joden, christenen en moslims. Ze pleiten voor medemenselijkheid, barmhartigheid en realiteitszin. Het zal u niet verbazen, maar minister Faber heeft nog niet geantwoord en haar koers nog niet bijgesteld.

Motie Becker

Een andere zorgelijke ontwikkeling: onlangs werden we verrijkt door een motie van VVD-Tweede Kamerlid Bente Becker, door een grote meerderheid in de Tweede Kamer gesteund. Zij wil dat de regering gegevens over culturele en religieuze normen en waarden van Nederlanders met een migratieachtergrond bij gaat houden en periodiek gaat onderzoeken.

De impliciete boodschap is dat er twee soorten Nederlanders zijn, de ‘echte’ en degenen wier (overgroot-)ouders ooit naartoe zijn gekomen en die zich nog meer aan de ‘echte’ Nederlanders moeten aanpassen.

Terecht is daar grote commotie over ontstaan. Wie zijn Nederlanders met een migratieachtergrond? Waarom worden zij er uit gepikt? Artikel één van de Grondwet bepaalt dat allen die zich in Nederland bevinden, in gelijke gevallen gelijk moeten worden behandeld, ongeacht onder andere ras, geloof of levensovertuiging. De motie van Becker doorkruist dat.

Een fout

Gelukkig hebben het CDA en de Christenunie al terugtrekkende bewegingen gemaakt en heeft de SP ruiterlijk erkend een fout te hebben gemaakt door de motie te steunen. Maar zorgelijk is het wel dat Tweede Kamerleden zo onzorgvuldig omgaan met onze rechten.

Zou u een enquêteur aan de deur willen krijgen die vraagt: waarom viert u nog steeds Chanoeka? Hoe kijkt u aan tegen het kerstfeest dat ‘wij’ Nederlanders al zolang vieren?