Gefeliciteerd Nederland! Wij gaan! – gastcolumn Allon Kijl

Voor advocaat Allon Kijl en anderen was het gebruik in de Tweede Kamer van de antisemitische leus ‘From the river to the sea, Palestine will be free’, afgelopen dinsdag, de druppel. Vele Joodse Nederlanders hebben er met hem genoeg van. Ze overwegen te vertrekken uit Nederland. Kijl verwoordt hun gevoel in een gastcolumn en waarschuwt de Nederland: Je weet pas wat je mist als het er niet meer is.

SP, PvdA, D66, BIJ1, DENK, Partij voor de Dieren, VOLT en GroenLinks, u bent bijna verlost van ons. ‘From the river to the sea, Palestine will be free’, een leus die letterlijk oproept zeven miljoen Joden te verdrijven uit Israël, die leus keurt u goed. Van u mag het. Van u moet het zelfs. Israël moet kennelijk verlost worden van alle Joden. Dat is het effect van uw handelen. De Joden hebben dan nergens nog een veilig heenkomen, gefeliciteerd met de steun van dit verachtelijke gedachtengoed. We weten nu waar we aan toe zijn.

Nieuwe coalitie

Driewerf hoezee. Alle Joods-christelijke waarden worden langzamerhand vergeten of vervangen door de wetten van de sharia. Ons land wordt het land van Mohammed B. De middelvinger van Sylvana Simons is kennelijk de nieuwe norm in onze beschaving. Ik kijk met angst en beven uit naar het volgende debat geleid door deze partijen, die dan een coalitie vormen en die naar aanleiding van de motie Simons synagogen verbieden, omdat het Jodendom niets dan dood en verderf heeft gezaaid in deze wereld. Kijk maar naar Israël. 

Al eeuwen hier

Wij Joden voelen ons niet meer thuis hier. Hoe triest ook. Mijn eigen wortels gaan terug naar de 16de eeuw toen mijn voorouders naar Amsterdam kwamen. Ik voel me in elke vezel Mokummer. Maar ook dat woord is achterhaald door de realiteit van vandaag. Mokum is niet meer onze plek. Nederland is het land geworden van Volkert van der G. De linkse elite die met hun wijzende vingertjes alles afwijzen wat goed is en het kwaad omarmen. Diezelfde linkse elite die zich laat leiden door de pro-Palestijnse propaganda en gespeend is van realiteitszin in dit conflict. De realiteit is dat er in twee weken tijd zevenduizend raketten op Israël zijn afgevuurd, met de bedoeling om onschuldige burgers te doden.  

Niet meer thuis

Joden hebben sinds de 16de eeuw bijgedragen aan de politiek, de rechtsgeleerdheid, de economie, de wetenschap, de geneeskunde, de kunsten en de handel in Nederland. Ze hebben bijgedragen aan het verbinden en verrijken van onze samenleving, aan waarden die zorgden voor stabiliteit en welvaart. Maar de afgelopen twee weken werd duidelijk dat voor Joden in Europa geen plaats meer is en volgens de links-progressieve partijen ook in Israël geen plaats mag zijn. Ik hoor steeds meer om mij heen dat massaal de overweging gemaakt wordt om te vertrekken. Nederland dreigt haar Joodse inwoners te verliezen. Mensen die vol trots Nederland door de eeuwen heen hebben verdedigd en opgebouwd, die zich naast Jood ook altijd Nederlander hebben gevoeld, voelen zich hier niet meer thuis. 

Jodenhaat 

Sinds 7 oktober voelen de Joden zich eenzaam en onzeker; en niet alleen in Nederland, maar in de hele wereld. Nu zelfs ook in Israël. De pijn die de terreurdaden van Hamas in Israël hebben veroorzaakt, liggen nog vers in het geheugen. Ondertussen is een groot deel van de Nederlandse bevolking alweer bezig ons de les te lezen: ‘het mag wel wat proportioneler, er wordt gewoon genocide gepleegd, Israël is een apartheidsstaat’. Dat dit Jodenhaat propageert en verspreidt, daar wordt aan voorbij gegaan. Bijna alle Joden in de wereld hebben familie of dierbaren in Israël. Israël is namelijk het enige land waar Joden onvoorwaardelijk Joods kunnen zijn. Dat land is ons dierbaar en is onderdeel van onze identiteit: maar dat uitspreken voelt vandaag de dag als vloeken in de kerk, moskee of Tweede Kamer. 

Hitler

“Hitler had gewoon zijn werk beter moeten doen.” Dat laatste is op het online platform CestMocro al honderden keren geuit en niemand die er wat van zegt. Behalve onze eigen landelijke coördinator antisemitismebestrijding en het CIDI. Het zou weleens fijn zijn als er iemand anders voor ons opkwam. Al kun je daar misschien niet op rekenen als de grootste held op de Nederlandse televisie ongestraft mag zeggen dat ‘de Joden het er zelf naar gemaakt hebben’, een paar dagen nadat Israëlische baby’s werden onthoofd en jonge meisjes werden verkracht en gedood in hun eigen bed. 

Nu weer

Het hoeft zo ook niet meer. ‘We’ gaan zelf wel weg. ‘Nooit meer’ is ‘nu weer’ geworden. We weten wat dat betekent en trekken onze conclusies. Maar let wel. Ons kwijt zijn betekent ook een heleboel andere dingen kwijtraken: nooit meer Spinoza, nooit meer Tuschinski, nooit meer Sjakie Swart, nooit meer Arnon Grünberg, nooit meer Aletta Jacobs, nooit meer HEMA en nooit meer Joodse koeken. De koek is gewoon op. Jullie laten ons geen andere keus dan te vertrekken. Gefeliciteerd!

Allon Kijl is partner-advocaat bij ABC Legal en voorzitter van de raad van toezicht van Stichting Joodse Scholengemeenschap J.B.O. Hij is vader van drie kinderen, een van hen studeert momenteel in Jeruzalem.