Geluksgevoel – column Salomon Bouman
Thierry Baudet, het nieuwe wonderkind in de Nederlandse politiek, doet me denken aan leiders van voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog. Zijn denkbeelden zoals hij die verwoordde tijdens zijn theatrale overwinningsrede ruiken naar cultuur- en raszuiverheid. Zijn pathetische liefde voor de grootste beschaving ooit, de op de Griekse oudheid gebaseerde westerse cultuur, is exclusief, arrogant en misplaatst. Zou hij kennis hebben van de Chinese beschaving, van de Egyptische wonderen en van de diepte van de Joodse beschaving, weliswaar gekaapt door het christendom waar Joden nooit enig plezier aan hebben gehad. Dat is een belangrijk bron van de Joodse tragedie, door de eeuwen heen op het Europese continent.
Nu hebben we Israël, de enige veilige haven voor Joden waar veel mis is, heel veel mis zelfs, maar waar Joden zijn gevrijwaard van antisemitisme. Volgens een pas uitgekomen rapport van de VN zitten de Israëli’s in de top van de gelukkigste mensen ter wereld. Ik begrijp dat wel. Het leven in Israël is bruisend, intensief en wordt gedragen door trots op het bereikte.
Hoe moet je dit Israëlische geluksgevoel begrijpen tegen de achtergrond van de aankomende verkiezingen en de voortdurende spanningen als gevolg van de continuïteit van het conflict met de Palestijnen. Het is moeilijk te doorgronden maar na veertig jaar persoonlijke observatie in Israel is het wel waar. Een wonder? We hebben net het Poeriem wonder gevierd, de redding van de Joden in Babylon uit handen van Hamam door toedoen van de schone Esther in het bed van de koning.
Zou Hitler kennis hebben gehad van dit verhaal vroeg ik me af toen ik weer de Megilla las? Hamam wilde toch alle Joden uitroeien!
En dan plotseling worden we weer met een wonder uit de mond van de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo geconfronteerd: het is mogelijk dat God Trump naar voren heeft gebracht (geschapen) om Israel te beschermen ( tegen Iran). Pompeo deed deze uitspraak in Israël na een bezoek aan de Klaagmuur. Hij was kennelijk ook in hogere sferen door de aankondiging van president Donald Trump de Israëlische inlijving van de hoogte van Golan uit 1981 te erkennen. Is dat een giftig of een zoet cadeau voor premier Benjamin Netanyahu in het gevecht om het behoud van diens premierschap op 9 april, tijdens de algemene verkiezingen?
In het Witte Huis heeft de twitterende Trump zich openlijk achter Netanyahu geschaard. Bovendien wordt de door corruptieschandalen achtervolgde premier binnenkort ook door Trump als zijn officiële gast in Blair house ontvangen. Trumps handelen kan niet anders worden uitgelegd als interventie in de Israëlische binnenlandse politiek. Of dat voldoende is om Benni Gantz, de naar voren gesprongen leider van de nieuwe Blauw Witte partij van een verkiezingszege af te houden, is even onzeker zoals alles nu onzeker is in het Joodse land.
Gantz, ex-stafchef, heeft niet alleen Trump tegen zich maar kennelijk ook Iran. De Israëlische binnenlandse veiligheidsdienst, Shin Beth, heeft ontdekt dat de iPhone van Gantz is ontsleutelt. Er zou een oneerbare seksfoto op staan. We hebben de compromitterende foto nog niet gezien. De aangeslagen Gantz heeft deze beschuldiging krachtig ontkend. Zou hij door toedoen van Iran en Trump de kans Israël een nieuwe baan mislopen?
Trump heeft misschien nog meer kaarten in handen om Netanyahu tot de gelukkigste man ter wereld te maken. Hij zou Jonathan Pollard, de Amerikaans-Joodse spion, toestemming kunnen geven om de VS te verlaten zodat hij aan de hand van Netanyahu naar Israël kan komen. Ook zou hij Israëls aanspraken op een groot gebied op de Westelijke Jordaanoever kunnen erkennen.
Nog dit : waarom kleeft er aan de erkenning door Trump van Israëls annexatie van de Golan Hoogvlakte vergif?
We kennen de geschiedenis van landen die om afgenomen land oorlogen voerden. Duitsland en Frankrijk bijvoorbeeld over Alsace-Lorraine in 1871 en 1940. Ja, de Golan Hoogvlakte is van groot strategisch belang voor Israël. Maar een erkende annexatie door de VS verenigt een deel van de Arabische wereld tegen Israel en sluit een kans op een Israëlisch-Syrische vrede voor lange tijd uit.
Met absolute steun van de VS is Israël nu een supermogendheid in het Midden-Oosten, zo machtig dat de Israëlische luchtmacht Iraanse doelen in Syrië heeft kunnen aanvallen onder de neus van de Russische anti-luchtdoelraketten. Dat is ook een gegeven dat Netanyahu in de verkiezingscampagne kan uitspelen naast de foto waarop hij te zien is op een Israëlische onderzeeër van Duitse makelij.
Het wordt spannend, op 9 april.
