Discussie na interview met David Barnouw over zijn nieuwe boek

Onderzoeker David Barnouw heeft een herziene versie gemaakt van zijn boek ‘Wie verraadde Anne Frank’, dat hij in 2003 samen met Gerrold van der Stroom schreef. De aanleiding ertoe was alle ophef die vorig jaar ontstond na de publicatie van ‘Het verraad van Anne Frank?’, dat Rosemary Sullivan maakte naar aanleiding van het Cold Case-onderzoek naar wie het meisje in de bange jaren ’40-’45 heeft verraden. Eerder deze week gaf hij daarover een interview aan Jonet.nl. Onderzoekster Natasha Gerson en de nabestaanden van de Joodse notaris Arnold van den Bergh steken hun mening erover niet onder stoelen of banken.

Halsmisdaad

Volgens Van den Berghs kleinkind Mirjam de Gorter en haar partner Ilias Frieling is de auteur van Wie verraadde Anne Frank ‘de weg kwijt’. Zij schrijven aan de redactie van Jonet.nl: ‘Barnouw vraagt zich nog steeds af of het Cold Case Team een halsmisdaad heeft gepleegd. Heeft hij Sullivans boek, de refutatie en het rapport van Natasha Gerson wel gelezen?’ Met dat laatste doelen de twee op het onderzoek dat Gerson eerder naar het boek van Sullivan deed en op Jonet.nl publiceerde.

Dwaalspoor

De Gorter en Frieling: ‘Grootschalige bronfraude en ondeugdelijke argumentatie maakt het boek van Sullivan wezenlijk anders dan eerdere publicaties over het verraad van Anne Frank. Het zelfbenoemde Cold Case Team hield het onderzoek onder strikt embargo om vervolgens de resultaten wereldwijd via een agressieve campagne te lanceren met de leugen: “Joodse notaris verraadde Anne Frank”. De ophef kwam dus niet uit de lucht vallen, die had het Team zelf veroorzaakt’. Ze vragen zich af: ‘Wat voegt Barnouws boekje eigenlijk toe als hij niet eens ingaat op de bronnenfraude? Nu wordt de lezer van zijn boekje verder op een dwaalspoor gebracht’.

Broddelwerk

Ook Gerson is met een reactie gekomen op de uitspraken van Barnouw in het interview. Zij verdedigt haar rapport naar aanleiding van wat hij daarover zei. ‘Mijn rapport was, in tegenstelling tot Barnouw’s boekje, niet geschreven voor het grote publiek en kapitaliseert niet op de zaak. Ook ben ik geen betrokkene bij het gebeuren zoals Barnouw wel. Barnouw heeft mijn rapport in elk geval prima begrepen. En vervolgens in de nieuwe versie van zijn boekje zijn eigen fouten uit 2003, die misbruikt zijn door het Cold Case Team, weggepoetst, evenals zijn eigen verdergaande betrokkenheid daarbij. Wie altijd zo hooghartig en laatdunkend doet, moet in ieder geval geen zelf-verschonend, achterhaald broddelwerk leveren’. 

Reactie Barnouw

Desgevraagd zegt Barnouw tegen de redactie van Jonet.nl dat hij de reactie van De Gorter en Frieling niet geheel begrijpt. “Het onderzoek van het Cold Case Team deugt niet, de uitkomst ook niet, maar dat is wat anders dan fraude. En bronfraude, dat is als je bronnen vervalst. Dat is in dit geval niet gebeurd. Het gaat om foutieve interpretatie van bronnen.” Barnouw benadrukt dat hij zich sinds 1980 met alle ins en outs over Anne Frank bezig houdt. “Iedereen mag daar iets van vinden.” Op de reactie van Gerson zegt hij: “Mijn boek gaat niet alleen over Sullivan, maar over alle verraadzaken. Ik maak keuzes, want schrijven is schrappen.” Als reactie daarop schrijft Gerson aan de redactie van Jonet.nl: ‘Meervoudige fraude en vervalsing is onomstotelijk aangetoond’.

Lees ook:
‘Mijn boekje geeft een overzicht van alle Anne Frank-verraders, voor wie de draad kwijt is’
Samen met Gerrold van der Stroom schreef David Barnouw in 2003 een boek over wie Anne Frank zou hebben kunnen verraden. Daarvan kwam onlangs een hervieuwde editie uit. De aanleiding ertoe was alle ophef die vorig jaar ontstond na de publicatie van ‘Het verraad van Anne Frank?’ Wat levert dit vernieuwde overzicht van Barnouw op? Jonet.nl vroeg het aan de auteur.