Het egoïsme voorbij
‘Pesach zit er weer op. De dagen vlogen voorbij en zoals alle vakanties lijkt het altijd te kort. Vandaag begint mijn dag met vroeg opstaan om mijn dochter naar het vliegveld te brengen. Ook haar Pesachvakantie zit er op en heeft ze woensdag alweer haar eerste tentamen. In haar vakantie heeft ze er geen tijd aan besteed.
Nadat ik mijn dochter heb uitgezwaaid, zal ik me moeten snellen naar mijn eerste afspraak waar ik niet te laat kan komen omdat die persoon maar een half uur tijd heeft. Deze maandag heeft een strakke planning, vol met afspraken. De laatste in Breda om half vier, zodat ik vanavond op tijd ben om nog te tennissen en daarna de afspraken die uit de ontmoetingen van vandaag komen op papier te zetten. Ik hou van volle dagen. Het laat de adrenaline stromen en houdt me scherp. Weekenden plan ik niet vol. Sjabbes is vaak een dag van ontspanning. Ik noem ze soms ook wel eens pyjamadag. Een dag niets doen.
Dat ik die maandag flink vol heb gepland, heeft natuurlijk een reden. Het is niet makkelijk om afscheid te nemen van je dochter. We hadden de Pesachvakantie zo gepland dat we zoveel mogelijk dingen samen konden ondernemen. Vooral dingen die zij leuk vind. Zelfs samen met haar naar de sportschool. Deze vakantie hadden we de Israëlische serie Hatzofim aangeschaft om deze samen te kijken. We zijn door onze volle planning tot de helft gekomen.
Ondanks dat mijn dochter een jongvolwassene is, wil ik haar als ze in Nederland is ‘quality time’ geven, als het maar waardevol is voor haar. Je zet even alles opzij en maakt er tijd voor vrij. Misschien kan ik het vergelijken met ‘Het servies voor elke dag’ dat we het hele jaar gebruiken met ‘een servies voor Pesach’. ‘Een kelim (servies) voor Pesach’ staat symbool voor het gebruik van onzelfzuchtig geven.
Je moet het ene servies -lees: egoïsme- vervangen door het andere: je verlangens gebruiken voor liefde voor anderen en geven. Nadat je deze nieuwe kelim een week hebt gebruikt, kun je weer terugkeren naar je oude kelim omdat je nu weet hoe je ze kunt corrigeren. Wij als mens kunnen constant blijven groeien. Iedere overgang van het ene niveau naar het volgende zal Pesach worden.’
