Het Mezoeza-mysterie van Paleis Soestdijk – column Roland Vos
Voorafgaand aan de presentatie van het boek ‘Monarchie, koningshuizen in Europa vanaf 1940, geschiedenis, uitdagingen en overlevingskansen’ deed Roland Vos een bijzondere ontdekking op de deurpost van de ingang van Paleis Soestdijk.
Met een volgeladen auto gingen we dit weekend op weg naar Paleis Soestdijk, het voormalig woonpaleis van wijlen koningin Juliana en prins Bernhard. Best leuk, want in meer dan dertig jaar catering zijn we daar nou net niet eerder geweest. ‘Catering?’, zie ik de zeer kritische lezer denken, ‘dat doet Roland Vos toch niet meer?’ Dat klopt: wij organiseren en adviseren wél, maar zelf cateren, dat doen we niet meer. Dat laten we graag aan anderen over die het wel nog leuk vinden om elke dag met kratjes en dozen te slepen.
In dit geval maakten we een uitzondering: we gingen onze goede vriend Kemal Rijken helpen bij de bijzondere boekpresentatie van zijn boek ‘Monarchie’, dat gaat over de geschiedenis van de moderne koningshuizen in Europa. En waar anders zou dat plaats vinden dan bij dit paleis? Eigenlijk zouden we alleen de ‘Koninklijke taartjes’ meenemen, gemaakt door een bevriende bakker, maar uiteindelijk hadden wij de achterbak ook vol geladen met alcoholvrije bubbels en toebehoren van wederom een bevriende leverancier.
Natuurlijk wisten wij met de auto eventjes te verdwalen in het mooie park waarin het paleis zich bevindt, maar al snel vonden wij toch de locatie waar het evenement zou plaatsvinden: de Oranjerie. Een prachtige plek die toch een wat desolate indruk maakt. Er zat ooit een restaurant en daarna een cateraar. Nu staat het leeg en wordt het verhuurd voor evenementen. Hoe dan ook: we waren lekker op tijd en hebben alles uitgeladen en klaargezet. We hadden zelfs nog wat tijd over voor een wandeling rond het paleis.
Paleis Soestdijk dit oogt verlaten (logisch) en is helaas niet zo goed onderhouden. We liepen rond het gebouw en gingen ook elk trappetje op om naar binnen te kijken (‘gluren bij de buren’, zeg maar). Bij de hoofdingang, op het bordes, daar waar Juliana jaarlijks op haar verjaardag haar onderdanen tijdens het defilé aan haar voorbij zag trekken, is het tijd voor wat foto’s op de bekende, brede trap. Altijd leuk voor later. Plotseling riep Mirjam: “Kijk nou, er zit een mezoeza aan de deurpost!” Vol ongeloof kwam ik ook de trap op en ja hoor: een glazen of kunststof kokertje in de vorm van een Magen David bevindt zich aan de rechter deurpost. Dit kán niets anders zijn dan een mezoeza.
Ik besloot meteen er een Facebook berichtje aan te wijden met wat foto’s en de vraag: wat doet deze mezoeza aan de deur van Paleis Soestdijk? Vele reacties later – waarvan overigens een groot aantal negatief over het koningshuis, maar ook grappige of onwetende opmerkingen – kwam er een serieus bericht met de uitleg dat Juliana een mezoeza heeft laten plaatsen uit sympathie met de Joden. Volgens de schrijfster van dit bericht, heeft zij dit uit zeer betrouwbare bron vernomen. Toch leuk: Het Grote Mezoeza-mysterie op Paleis Soestdijk is opgelost. Of zijn er mensen die hier (nog) meer over weten?
Overigens was de boekpresentatie van ‘Monarchie’ erg interessant. Na voordrachten en een interview was er een debat over de toekomst van de monarchie. Er kwamen voor- en tegenstanders van het koningshuis aan bod, maar in de zaal zaten vooral veel gasten die er enigszins neutraal in stonden. De borrel na afloop was feestelijk en dat smaakt naar meer. Ik ga het boek in elk geval lezen: jullie ook???
Lees ook:
Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.
