Lody van de Kamp verlaat CDA om uitsluiting moslims

Deze week heeft rabbijn Lody van de Kamp zijn lidmaatschap van het CDA opgezegd uit onvrede met de nieuwe koers van deze partij: uitsluiting van immigranten en moslims, aldus Het Parool.

Rabbijn Lody van de Kamp zegt na meer dan twintig jaar zijn lidmaatschap van het CDA op. Hij kan zich niet vinden in de ‘trots’ die partijleider Sybrand Buma voelt over het regeerakkoord, schrijft Van de Kamp. “Laat mij dan maar constateren dat ik trots ben op die velen die verdrietig worden bij het lezen van deze woorden”.

Van de Kamp was lang actief in de Amsterdamse politiek voor het CDA. Hij werkt al jaren aan wederzijds begrip tussen de Joodse en islamitische gemeenschap in Amsterdam, op dit moment onder andere via Joods-islamitische vriendschapsvereniging Salaam-Shalom. Eerder dit jaar verscheen van zijn hand een historische roman over de Sjoa: Sara, het meisje dat op transport ging.

“Een aantal weken geleden sprak Buma al de H.J. Schoolezing uit, waarin hij het weer had over die Joods-christelijke samenleving. Wat mij betreft bestaat die niet. Tot eind negentiende eeuw mochten we hier als Joden helemaal niets. En veertig jaar later begint de Tweede Wereldoorlog, waarna – de geschiedenis is bekend – slechts een klein stukje van de Joodse gemeenschap terugkeerde. Na de oorlog volgde de kille opvang en bleek er geld geroofd. En nu hebben we het dan ineens over ‘onze Joods-christelijke samenleving? Daarachter gaat de gedachte schuil: de moslims, die moeten we hier niet hebben. Daar voel ik me heel ongemakkelijk bij. Ik weiger mee te doen aan een zogenaamde Joods-christelijke samenleving die gebruikt wordt om anderen uit te sluiten.”

Eerder deze week klonk er al vergelijkbare harde kritiek van enkele CDA-prominenten. In het partijblad Christen Democratische Verkenningen beschreven oud-minister Ernst Hirsch Ballin en hoogleraar Paul van Geest, ook hoofdredacteur van het blad, hun onvrede met de huidige koers van het CDA. De toon van Buma zou de scheidslijnen in de maatschappij vergroten. Toch heeft rabbijn Van de Kamp niet de indruk dat de onvrede binnen de partij groot is. “Het zou best kunnen zijn dat mensen het wel met me eens zijn. Maar die spreken zich niet uit.”

“Ik vind ook de term ‘gewone Nederlander’ een probleem. Buma legt hiermee zijn oor te luisteren bij uiterst rechts. Die eenzijdigheid zie je nu ook: er komen maatregelen om vluchtelingen in de regio op te vangen, en om hen beter te doen integreren. Geen énkel woord over de taak die de gevestigde samenleving daarbij ook heeft. Ik kom nu net van een middelbare school hier in Amsterdam, van een project om jongeren kansen te geven. Je moest eens weten hoe zwak hun zelfbeeld is. ‘Ik hoef niet te solliciteren, ik kan niks, en het heeft toch geen zin, ze willen toch geen Marokkaan of Turk.’ Ik vind dat de regering ook verantwoordelijkheid draagt voor het welbevinden van deze burgers.”

“Er zijn eerder momenten geweest dat ik overwoog te vertrekken, maar dan besloot ik toch steeds om van binnenuit iets te veranderen. Dat kun je honderd keer proberen. Maar nu ik Buma in zijn verklaring over het regeerakkoord hoorde zeggen dat hij ‘trots’ was, en zijn zelfgenoegzaamheid bemerkte, wist ik genoeg. Haatzaaien wordt streng gestraft, zei Buma in dezelfde verklaring. Heb je het over vluchtelingen en integratie, en de derde zin is haatzaaien, dan weet de lezer: de ander, de vluchteling, de vreemdeling, de moslim, dat zijn de haatzaaiers. Stel je het CDA hier kritische vragen over, dan zullen ze zeggen: ‘Dat hebben we zo niet bedoeld’. Maar het kwaad is dan al geschied: ze zaaien gevoelens van ongemak tegenover vluchtelingen en moslims.”