Oproep aan Joden om vluchtelingen te helpen: ‘Niet alle moslimasielzoekers zijn antisemiet’
De internationale Joodse vluchtelingenorganisatie Hebrew Immigrant Aid Society (HIAS) doet een oproep aan alle Joden om aankomende zondag en daarna te helpen. Dan is het Wereldvluchtelingendag, de dag van de Verenigde Naties waarop de vluchteling centraal staat. Er zijn veel misstanden, zoals ‘push backs’, mishandeling, slavernij, overvolle vluchtelingenkampen, stelt HIAS. Voorzitter Ilan Cohn doet een oproep aan Joden in Nederland en daarbuiten om de vluchteling te helpen. “Joden maken zich zorgen over vluchtelingen, vooral die uit moslimlanden, die misschien antisemitische ideeën hebben. Ik geloof dat de beste manier om vooroordelen te verdrijven, het creëren van persoonlijke relaties is,” aldus Cohn.
Volgens de HIAS-voorman kunnen Nederlandse en Europese Joden naar Noord-Amerika kijken. “Joodse gemeenten en Joodse welzijnsorganisaties daar helpen vluchtelingen om zich thuis te voelen, met praktische hulp, maar ook met geld,” zegt hij. “Het zijn vooral de Joodse gemeenten die de handschoen oppakken en vluchtelingen begeleiden op het moment dat ze hun intrek nemen in hun nieuwe huis. Ze ondersteunen hen bij het vinden van school en werk. Stellen hen voor aan vrienden en familie, nodigen ze uit voor sjabbat en nemen ze mee op een uitstapje, zodat ze hun nieuwe woonplaats en land beter leren kennen.”
HIAS hielp ooit vier miljoen Europese Joden om aan vervolging te ontkomen, benadrukt Cohn. “Sinds 2019 zet ook HIAS Europa, vanuit Brussel, zich wereldwijd in met humanitaire programma’s in dertien landen van Aruba tot Oekraïne, van Tsjaad tot Israël.” In Nederland zijn al Joden actief. Bij vluchtelingenwerk begeleiden ze ouderen bij alle noodzakelijke bureaucratie, zoeken mee naar betaalbare meubelen, helpen bij Nederlandse les en lezen kinderen voor. “Maar je kunt nu ook als Joodse organisatie, jeugdvereniging, club of gemeente bijdragen aan vluchtelingenprojecten wereldwijd en in Nederland. Dat kan door een project te sponsoren van HIAS Europe of door zelf een project te starten,” aldus Cohn, die hoopt op meer steun.
Wereldwijd zijn er momenteel zo’n tachtig miljoen vluchtelingen en asielzoekers. “Sinds het uitbreken van de pandemie kon zeventig procent van de vluchtelingen die wij helpen, niet meer in hun basisvoedsel voorzien. Eerder was dat vijftien procent. HIAS heeft toen haar noodhulp-programma uitgebreid. Zo werken we in sommige landen samen met lokale supermarkten om asielzoekers te helpen bij het kopen van voedsel op krediet. En er zijn meer projecten te bedenken. Ook in Nederland,” aldus Cohn tegen Jonet.nl. “In de Talmoed staat dat we de vreemdeling moeten behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Dat zou voor iedereen een opdracht moeten zijn,” vindt Cohn. Het is zijn drijfveer.
De voorzitter van HIAS begrijpt goed ‘dat de persoonlijke impact van de pandemie veel aandacht vraagt, voor hen die vrienden en familie verloren, die werkloos zijn of wiens bedrijf aan de rand van de afgrond staat’. Cohn: “Middelen zijn beperkt. Anderen maken zich zorgen over vluchtelingen, vooral die uit moslimlanden, die misschien antisemitische ideeën hebben. Ik geloof dat de beste manier om vooroordelen te verdrijven, het creëren van persoonlijke relaties is. Als vluchtelingen Joden ontmoeten, vaak voor het eerst, zijn ze geneigd dat als positief te ervaren. Deze eerste ontmoeting in Europa kan met een HIAS-hulpverlener zijn, aan de Europese buitengrens, zoals op het Griekse eiland Lesbos, of met leden van een lokale Joodse gemeenschap waar de vluchteling integreert.”
Volgens Cohn is Joodse empathie tonen en de lokale integratie van vluchtelingen vergemakkelijken ‘zonder twijfel de beste strategie om wederzijds wantrouwen te overwinnen en integratie te bevorderen’. Succesvolle integratie hangt af van hoe we vluchtelingen verwelkomen, zodat ze productieve, constructieve burgers kunnen worden, stelt hij. “Daarbij kunnen we ze ondersteunen. De voorbeelden van Joodse gemeenschappen over de hele wereld die al bij dergelijke programma’s betrokken zijn, laten zien dat we een echt verschil kunnen maken in het leven van vluchtelingen, ook binnen onze eigen gemeenschappen.”
Lees ook:
Van vluchteling naar humanitair hulpverlener – gastcolumn Ilan Cohn
‘Igor Chubaryovs grootouders vluchtten voor pogroms. Zijn ouders verlieten, net als veel andere Joden, Oekraïne toen de nazi’s aanvielen. Toen hij 24 jaar was, ontvluchtte hij vervolging in Rusland en vestigde zich in New York. Nu helpt Chubaryov medevluchtelingen als programma manager voor HIAS in New York. Sabrina Lustgartens grootouders ontvluchtte Polen om aan vervolging door de nazi’s te ontkomen. Ze vonden een nieuw thuis in Latijns-Amerika…’
