Pears Jewish Centrum opent zijn deuren in Berlijn

In Berlijn is zondag de Pears Jewish Campus officieel geopend. Het megacomplex voor educatie, cultuur en sport is het grootste Joodse complex van Duitsland. De initiatiefnemers van de PJC willen bijdragen aan kennis over Joods leven en verdraagzaamheid.

De campus met de markante blauwe gevel heeft 40 miljoen euro gekost. Dit bedrag is onder meer bijeengebracht door de Duitse overheid en het stadsbestuur van Berlijn. Daarnaast waren er donaties van grote bedrijven en particulieren om de campus mogelijk te maken. Even leek de bouw in zwaar weer terecht te komen. Maar volgens de Duitse omroep Deutsche Welle leverde een inderhaast opgezette crowdfundingcampagne in 36 uur zo’n anderhalf miljoen euro op.

Interreligieus
De Pears Jewish Campus telt zeven verdiepingen met achtduizend vierkante meter vloeroppervlak. Er komt een kinderopvang, een school, een grote sportzaal, een bioscoop, een bibliotheek en een café. Of je er nu voor een kop koffie komt, een film of een plek om te studeren, in het complex is iedereen welkom, zeggen de initiatiefnemers. De campus moet uitgroeien tot een interreligieuze ontmoetingsplaats, geschikt voor alle leeftijden. Rabbi Yehuda Teichtal, voorzitter van de Chabad van Berlijn, hoopt dat het Joodse centrum bijdraagt aan een positieve en bruisende toekomst.

Met de voltooiing van de Pears Jewish Campus komt een droom uit die in 2013 ontstond. Toen bij de bouw van het complex het hoogste punt werd bereikt, noemde toenmalig minister van Financiën (nu Bondskanselier) Olaf Scholz het gebouw een zichtbaar teken van Joods leven in het centrum van Berlijn’. “En dat is waar het thuishoort.”

Beeld: Tchoban Voss Architekten, Hamburg, Berlijn, Dresden

Lees ook:
Berlijn toen en nu – ‘De Joodse horizon’ – reisverhaal
De man aan de deur is van het soort dat je weet dat je er geen grappen mee moet maken. Of ik een time slot heb geboekt, wil hij weten. Als ik nee zeg, zucht hij diep en pakt zijn iPad. Hij zegt dat ik geluk heb. En dat als ik aardig ben, hij mij over vier minuten binnenlaat, in het Jüdisches Museum Berlin. Waarna hij gebaart dat ik weer naar buiten moet, terug de stromende regen in, tot die vier minuten zijn verstreken.