Waarom de oorlog in het noorden er niet komt – analyse

F35 of Joint Strike Fighter (beeld: US Air Force, wikipedia commons)
F35 of Joint Strike Fighter (beeld: US Air Force, wikipedia commons)

Eerder deze week werd het Iraanse consulaat in Damascus vermoedelijk aangevallen door Israël, waarbij twee hoge Iraanse militairen de dood vonden. Teheran zwoer vervolgens wraak, maar de vraag is of die er zal komen. En zo ja, of dit dan zal uitmonden in een oorlog in het noorden van Israël. Eerder stelde BNR-buitenlandspecialist Bernard Hammelburg dat die oorlog er komt, mede omdat Israël de scholen na Pesach zal sluiten. Hij wordt weersproken door Roy van Veen, die uitlegt waarom zo’n oorlog er in zijn optiek niet komt.

‘Analisten zoals Bernard Hammelburg voorzien ‘een grote oorlog in het noorden van Israël op korte termijn’. Aanleiding voor de voorspelling is de aanval van de Israëlische luchtmacht op het Iraanse consulaat in Damascus. Bij die gerichte aanval kwam een aantal hoge officiëren van het Iraanse leger om. Maar die voorspelde grote oorlog gaat er op korte termijn toch niet komen.

Ruim twintig jaar kom ik in het Midden-Oosten. Ik had er een bedrijfje en woonde in onder andere Haifa, Tel Aviv en Rehovot. Sinds die tijd volg ik het nieuws fanatiek en las ik veel over de achtergrond van diverse conflicten in de regio. In die tijd heb ik verschillende landen geregeld een vernietigende wraak horen beloven, maar daden bleven altijd uit, want de dubbele tong is lang.

Iran bestrijdt Israël al jaren via diverse terreurgroeperingen die zich overal in het Midden-Oosten bevinden. De ayatollahs betalen en leveren hen wapens, en ze bepalen daarmee ook. De groeperingen, als ook de burgers in de woonwijken van waaruit de terreurwapens worden gelanceerd, betalen de rekening met bloed.

Iran gebruikt deze groepen omdat ze zelf niet in staat is om Israël militair te raken. Hun luchtmacht is te verouderd en kan zo’n operatie niet aan. Het land beschikt over een raketwapen, maar de betrouwbaarheid en precisie daarvan is beperkt. De kans dat een Iraanse raket richting Israël niet daar, maar in een omringend land neerkomt is levensgroot. En zo’n raketaanval rechtvaardigt Israël bovendien om doelen in Iran aan te vallen.

Anders dan Iran beschikt Israël wel over de capaciteit en kunde om op grote afstand complexe operaties uit te voeren. Tegelijkertijd heeft ook Israël daarmee ervaring, want eerder werden nucleaire faciliteiten in Syrië en Irak door de Israëlische luchtmacht uitgeschakeld. Israël zal de kans niet laten lopen om het nieuwe Iraanse nucleaire programma te vernietigen.

We moeten ook niet vergeten dat Hezbollah sinds 7 oktober dagelijks tientallen raketten richting Noord-Israël afvuurt. Uit voorzorg heeft de Joodse staat daarom zo’n honderdduizend bewoners uit die regio geëvacueerd. Samen met een gerichte Israëlische luchtverdediging heeft dat er tot dusver voor gezorgd dat er weinig slachtoffers zijn gevallen bij al die aanvallen.

Iran kan Hezbollah natuurlijk bevelen de aanvallen op te voeren ter vergelding van de aanval op het consulaat. De terreurgroep zal dan zeker meer raketten voor de langere afstand inzetten en Tel Aviv proberen te raken. Maar succes is niet gegarandeerd, want de Iron Dome heeft zich tot dusver goed bewezen. Het is dus maar de vraag of zo’n zwaardere barrage erin slaagt de beloofde wraak te brengen. Bovendien zal Israël keihard terugslaan. Hezbollah zal bloeden om de grote mond van de ayatollahs waar te maken en het is maar de vraag of Iran dat beeld wil laten ontstaan.

Het is veel waarschijnlijker dat Iran een Israëlisch doel ergens in de wereld aanpakt. Een hoge mediawaarde bepaalt de aard van dit doelwit. Dat kan bijvoorbeeld een ambassade of een industrieel complex zijn, maar ook een artiest of een sportploeg. Joodse doelen zoals synagogen zijn ook niet uitgesloten.

Daarmee geeft Iran invulling aan zijn dreigementen, vermijdt het een Israëlische tegenaanval op de nucleaire faciliteiten en voorkomt het gezichtsverlies bij haar bondgenoten. Een grote oorlog in het noorden van Israël komt er in mijn optiek dus niet, hooguit komen er spanningen. Dat is echter al erg genoeg’.

Auteur Roy van Veen is theatermaker en woont deels in Israël en Nederland.

Categorie: | |

Home » Achtergrond » Analyse » Waarom de oorlog in het noorden er niet komt – analyse