Waarom niet samenwerken onder één dak? – column Brigitte Wielheesen

Nederland kent sinds april een Nationaal Coördinator Antisemitismebestrijding (NCAB), vaak ook de antisemitisme-coördinator genoemd. Vanuit Joods Nederland lag deze vraag al heel lang bij onze bewindspersonen en Kamerleden. In eerste instantie een functie voor een jaar, gegeven aan Eddo Verdoner, de toenmalige voorzitter van het Centraal Joods Overleg. Donderdagavond werd er in de Tweede Kamer gedebatteerd of deze functie verlengd zou worden. Dit op verzoek van de SGP en de ChristenUnie. Het besluit viel dat de NCAB een aparte functie blijft binnen het ministerie van Justitie en Veiligheid.

In Joods Nederland werd met vreugde op dit nieuws gereageerd, maar wordt er niet te vroeg gejuicht? De coördinator werd in eerste instantie ingesteld voor een periode van veertien maanden, te rekenen vanaf 1 april 2021, waarbij er in de laatste twee maanden geëvalueerd wordt. Ja, de mededeling over de ‘aparte functie’ is goed nieuws voor Eddo Verdoner omdat er even sprake was dat antisemitismebestrijding ook een taak zou worden van de Nationaal Coördinator tegen Discriminatie en Racisme (NCDR).

Op 15 oktober 2021 werd namelijk Rabin Baldewsingh als NCDR aangesteld bij het ministerie van Binnenlandse Zaken. Nu heb ik beide functieprofielen naast elkaar gehouden en vergeleken. Ik vermoedde namelijk dat deze bijna identiek zouden zijn. Hieronder heb ik de functiebeschrijving van de antisemitisme-coördinator overgenomen uit de Staatscourant. Vervang ‘NCAB’ tekens voor ‘NCDR’ en vul op het ministerie van Justitie en Veiligheid telkens het ministerie van ‘Binnenlandse Zaken’ in.

‘De NCAB adviseert de Minister van Justitie en Veiligheid gevraagd en ongevraagd  voor zover dat binnen het beleidsterrein van de Minister past. Het takenpakket van de NCAB voert terug op de aan de Minister toebedeelde beslispunten uit de Initiatiefnota.

De NCAB krijgt expliciet de bevoegdheid om met leden van de Staten-Generaal en alle andere voor zijn taak relevante interne en externe partijen te mogen spreken, voor zover dit verband houdt met de uitoefening van zijn werkzaamheden. Ook is de NCAB vrij om met de media te spreken. Op ambtelijk niveau wordt contact gelegd met die organisaties teneinde die medewerking te bevorderen. Aan de NCAB wordt een kleine staf gekoppeld van een inhoudelijk medewerker en secretariële ondersteuning, die beiden, evenals de NCAB zelf, betaald worden uit de bij het Ministerie van Justitie en Veiligheid ondergebrachte antisemitismegelden. Hetzelfde geldt voor het beleidsbudget dat bij de NCAB gealloceerd wordt’.

Wat mij ten zeerste verbaast is dat deze twee functies niet onder een en hetzelfde ministerie vallen en dat Eddo Verdoner en Rabin Baldewesingh niet in dezelfde ruimte of omgeving hun werkzaamheden uitvoeren. Antisemitisme is toch ook discriminerend en racistisch? Ik weet dat ik me met het woord racistisch in deze vraag op glad ijs bevind. Joden zijn geen ras, maar sommige mensen geloven hier nog wel in. Als ze vanuit dat idee Joden haten, is dat zonder twijfel racistisch. Als beide heren samen op één ministerie zouden werken, zijn de lijnen korter en kunnen ze praktisch gezien meer stappen zetten. Ook voorkom je dan dat er allerlei aparte dossiers en projecten ontstaan. Dus waarom niet samenwerken onder één dak?

Ik gun Joods Nederland een antisemitisme-coördinator, maar waar het mij om gaat is dat samenvoeging van de twee entiteiten onder een ministerie waarschijnlijk veel efficiënter en effectiever zal zijn dan de wijze waarop het nu is opgezet. Ik ben benieuwd naar de evaluatie die in april 2022 zal starten. Hopelijk komt daar een wijs besluit uit voort.

Lees ook:
Hugo de Jonge moet beter naar Israël kijken – column Brigitte Wielheesen
‘De wet aanpassen zodat werkgevers hun niet-gevaccineerde werknemers kunnen weigeren, is een volgende rare kronkel in het hoofd van CDA-minister van Volksgezondheid, Hugo de Jonge, die hij onlangs op Radio 1 uitte. Eerder riep hij al dat hij naar de mogelijkheid had gekeken om ziekenhuizen niet-gevaccineerden te kunnen laten weigeren als de Intensive Cares (IC) vol zouden zijn. Deze hele gevaarlijke ideeën van onze minister vormen weer een stap richting de verloedering van onze democratie…’

Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.