Gooi ze maar in het diepe – column Ya’akov Almor
Vanuit Israël vindt Ya’akov Almor dat we de verkiezingsuitslag van vorige week moeten respecteren. ‘Gooi ze maar in het diepe. Dat geldt niet alleen voor de PVV, maar ook voor NSC en BBB’.
Daags na de Tweede Kamerverkiezingen stuurde een in Bangkok wonende Amerikaanse vriend me een getwitterd citaat van Geert Wilders. Het citaat dateerde, voor zover ik kon nagaan, uit 2010:
‘Als Jeruzalem in handen van de moslims valt, zijn Athene en Rome daarna aan de beurt. Jeruzalem is dus de belangrijkste buffer die het Westen beschermt. Het conflict gaat niet over grondgebied, maar is eerder een ideologische strijd tussen de mentaliteit van het liberale Westen en de ideologie van de islamitische barbarisme. Er bestaat een onafhankelijke Palestijnse staat sinds 1946, en dat is het koninkrijk van Jordanië’.
“Wat denk jij hiervan? Hoe kijk jij als Israëlische Nederlander, of Nederlandse Israëli tegen deze verkiezinguitslagen aan?” informeerde mijn vriend. Hij weet natuurlijk dat ik in Nederland geboren en getogen ben, en ook dat ik al meer dan veertig jaar niet meer in het land woon. Daarentegen kom ik er nog regelmatig op bezoek. Ik heb nog een broer, zus en andere naaste familie in Nederland en volg de politieke en culturele ontwikkelingen in mijn geboorteland op de voet.
Wilders is een doorgewinterd politicus en heeft zich, zoals in deze verkiezingen nogmaals is gebleken, bewezen als een briljant strateeg. Hij is ook de langstzittende politicus in het Nederlandse parlement en daarom een van de meest ervaren. Ik zal hier wel kritiek op krijgen, maar laten we hem vergelijken met wijlen Ariël Sharon, een van de meest onwaarschijnlijke Israëlische politici die in 2001 premier werd van Israël. Eenmaal op de stoel van de bestuurder begreep hij het: Wat je vanuit deze invalshoek ziet, zie je niet vanuit die van voorheen.
Wat ik van Wilders’ uitspraak denk? En van de verkiezingsuitslagen? Wilders’ zei het bovenstaande en gelijkwaardige dingen 13 jaar geleden, in 2010, gedurende een hele warme en aardige speech hier in Israël. Hij denkt er waarschijnlijk nog steeds hetzelfde over – zeker na de moordpartijen van Hamas op 7 oktober – maar je zult hem dergelijke uitspraken waarschijnlijk straks niet gauw in het publiek horen herhalen. Denk aan Ariël Sharon.
Integendeel. Wanneer Geert Wilders zijn nieuwe – mogelijke minderheids – regering voorstelt, zal hij het grootste deel van zijn vermeende extremistische partijprogramma in de ijskast hebben gezet. Hij zal een coalitieakkoord hebben onderhandeld dat de gloednieuwe partij (twintig zetels) Nieuw Sociaal Contract (NSC) en het kleinere BBB toestaat zich bij Wilders aan te sluiten. De open vraag is of de VVD zich bij deze coalitie zal aansluiten of vanuit de oppositiebanken zal gedogen. Ik hoop dat Dilan Yeşilgöz ‘de deur dan weer op een kier zet, over ‘haar eigen schaduw heen zal stappen,’ en zitting zal nemen in de toekomstige regering van Wilders.
Waarom? Met 37 zetels mag Wilders niet de kans worden ontzegd om te regeren. Kijkend naar interviews met PVV-stemmers was de trend duidelijk. “Ik ben blij dat hij gewonnen heeft, maar nu moet hij bewijzen dat hij het als premier waar kan maken,” verklaarde een oudere stemmer. The proof will be in the eating of the pudding.
Gooi ze maar in het diepe – dat geldt niet alleen voor de PVV, maar ook voor NSC en BBB – en als of zoals sommigen zeggen ‘wanneer’ – het misgaat, zal dat zijn omdat er onderlinge onmin onstaat of de veelal nieuwe en anonieme PVV-parlementariërs misschien niet de benodigde opleiding of kwalificaties hebben om hun rol naar behoren te vervullen. Dat laatste geldt zeker niet voor de nieuwe lichting van NSC. Maar voor deze drie partijen geldt wel dit: laat ze maar bewijzen dat ze kunnen regeren en de problemen kunnen oplossen waarvoor ze gekozen zijn. De tijd zal het leren.
Zoals altijd: Die Hoffnung stirbt zuletzt
Deze column is mede mogelijk gemaakt door Stichting Maror.
