Benoît Wesly: ‘Mijn boek is geen testament’

Benoît Wesly, alias mr. Joods Limburg, heeft een autobiografie gepresenteerd. In het boek met de titel Wat vooraf gaat wordt vervolgd is door hemzelf geschreven en bevat het hele levensverhaal. Wesly, die zich jarenlang bestuurlijk inzette voor de Joodse gemeenschap in zijn provincie en die ook honorair consul is voor Israël in Zuid-Nederland, heeft een openhartig interview gegeven aan Dagblad De Limburger. Voorlopig doet de 78-jarige Maastrichtenaar het niet rustiger aan.

Wesly, die de synagoge van de NIG Limburg bezoekt, zegt ‘heel bewust Joods, maar niet godsdienstig’ te zijn. “Ik geloof niet in toeval, dus er moet íets zijn.” Joden vindt hij ‘erg individualistisch, erg op zichzelf en hun familie gericht’. Wesly: “Vijftig procent van de Joden weet alles en de andere vijftig procent weet alles beter. Maar het is toch een wonder wat Israël in die 75 jaar tot stand heeft gebracht. Het is leidend in de hightech-wereld; kijk naar de beurs Nasdaq in Amerika: Amerikaanse en Canadese bedrijven zijn daar het sterkst vertegenwoordigd, maar dan komt Israël. De medische wereld, de muziekwereld: de top zijn Joodse mensen. Aan de andere kant zijn daar ook veel militaire wapens ontwikkeld.”

Brieven over Gaza

Als honorair consul voor Israël in Zuid-Nederland wordt Wesly bestookt met brieven over de oorlog in Gaza, vertelt hij aan de krant. In Maastricht en omstreken wonen zo’n 45 Israëlische gezinnen plus in totaal ruim 150 Israëlische studenten. “Die zijn vaak overgevoelig voor antisemitisme. Als ik van een student hoor dat hij niet meer de stad ingaat, want de Maastrichtse politie is een verlengstuk van Hamas, ja, daar kan ik niks mee. Mij hoor je niet klagen over de politie; er wordt ontzettend goed op mij gelet,” aldus Wesly in Dagblad De Limburger.

Ongezouten

In het boek geeft Wesly zijn mening, onder andere over de Maastrichtse politiek, waar volgens hem in de afgelopen jaren veel verkeerd is gelopen. In zijn autobiografie staan dingen in die door mensen niet geaccepteerd zullen worden, aldus de Joodse Limburger. “Waar ik het heb over wat er in de Maastrichtse politiek is gebeurd… Ze kunnen me nu niet meer pakken, want ik doe niks meer met de overheid. Ik heb het boek geschreven om mijn leven met anderen te delen. Ook de tegenvallers, die geven je pas echte rijkdom.”

Leef!

Dit boek is geen testament, dat moet Wesly nog maken, aldus de krant. “Ik ben te laat tot de conclusie gekomen dat ik niet heb geleefd. Steeds maar gewerkt en gewerkt, ik ben 78 en zit hier nog op kantoor. Als je de mensen die in de Tweede Wereldoorlog om zeep zijn geholpen écht wilt herdenken, onder wie dus ook mijn broer, dan kan dat maar op één manier, de manier die hun niet was gegeven: leef! En toch denk ik nu dat ik een mooi leven heb gehad. Dus als je vraagt: had je het anders willen doen, dan zeg ik: nee.”