Bernie Sanders in Vermont – column David Barnouw

‘De laatste keer dat ik Bernie Sanders ontmoette was in het vroege najaar van 2012, toen hij in Battery Park in Burlington, in de staat Vermont, een verkiezingstoespraak hield. Ik doceerde daar toen aan de universiteit en werd na afloop door een collega van mij aan hem voorgesteld, maar verder dan “ah, the Netherlands” kwam het niet.

Naast het podium in Battery Park stond een zwijgend groepje demonstranten met spandoeken, die protesteerden tegen de F-35, bij ons beter bekend als de JSF. Het plaatselijke vliegveld, Burlington International Airport, was ook de thuishaven van de National Guard, die daar regelmatig met F-16-straaljagers oefende. Het was mij nooit helemaal duidelijk waarom zij daar de grens met Canada beschermden, want zoveel gevaar was er van die staat niet te duchten.
Er werd daarom in Burlington, maar ook in rest van Vermont, flink gediscussieerd over het upgraden van de oorlogsvliegtuigen, want het vliegveld zou ook worden uitgebreid met als gevolg nog meer lawaai, etcetera. De vakbonden waren omwille van de werkgelegenheid voor, en Bernie steunde hen daarin; de F-35 betekende werk en dat was goed.

Dat is Bernie Sanders: vrede is vanzelfsprekend nastrevenswaardig, en hij is tegen een oorlogszuchtig Amerika, maar werkgelegenheid is belangrijk en sneller bereikbaar. Zijn basis is Vermont, vroeger een conservatieve boerenstaat in New England, maar door de intocht van vermoeide stedelingen uit de oostkust en echte hippies van karakter veranderd. Door de groter wordende vraag naar “echte” boerderij-producten zijn de hippies ondernemers geworden en wordt er meer met de in overvloed aanwezige melk gedaan dan vroeger. Het Ben & Jerry-ijs komt hier vandaan, ontwikkeld door twee Joodse studenten, die er een zeer florerend bedrijf van hebben gemaakt.

Praktisch handelen staat voorop bij Bernie, die eerder vier keer op een rij tot burgemeester van Burlington werd verkozen. Ver voor Obama met zijn gezondheidszorgplannen kwam, had men in die stad al maatregelen genomen. Een keer per jaar trokken Bernie en zijn medebestuurders in een grote bus naar Canada, slechts een uurtje oostwaarts rijden, om daar in het groot medicijnen in te kopen tegen een veel lagere prijs dan in de USA. Die medicijnen werden daarna via de gemeente verder gedistribueerd. In een land waar het overgrote deel van de bevolking tegen overheidsinmenging is, mag dat een wonder heten, maar het werkte.

Tegelijkertijd is men in Vermont, en ook Bernie, tegen het aanscherpen van wapenwetten, want men is daar vergroeid met de jacht en de staat moet zich gedeisd houden.
Gaat Bernie het winnen van Clinton? Het zou een ongelooflijke stunt zijn, maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit, als we naar de opkomst van Donald Trump kijken.
Ik ga gauw een Bernie for President T-shirt bemachtigen, want ik heb vier jaar geleden toch maar de hand geschud van de bijna machtigste man van de USA (en de wereld).’