Bestuurder en ondernemer Joelek Goldfinger (73) overleden

Ondernemer en bestuurder Joelek Goldfinger is na een kort ziekbed op 73-jarige leeftijd overleden. Hij stierf op zaterdag in Amsterdam en is op maandagochtend begraven op de Joodse begraafplaats van Rotterdam. Goldfinger was een bekende ondernemer en bestuurder in Joods Nederland. Vanaf de jaren zestig was hij zakelijk actief in de agri- en fruitsector. Vanuit de Rotterdamse haven hield Goldfinger zich bezig met de import van overzees fruit voor de Europese markt. Later zat hij onder meer in het bestuur van de Joodse Omroep, was hij voorzitter van de Joodse Gemeente Rotterdam en bestuurder voor het Nederlands Israëlietisch Kerkgenootschap (NIK). Ook was hij jarenlang de bestuursvoorzitter van het NIW.  De redactie van Jonet.nl wenst zijn nabestaanden en dierbaren veel sterkte toe met dit grote verlies.

Vluchteling
Joelek Goldfinger werd in 1945 geboren in Osz, Oekraïne. In 1948 kwam hij aan in de quarantaine-inrichting aan de Heyplaat te Rotterdam, een plek die eigenlijk bedoeld was voor zieke zeevaarders. Hij behoorde tot de groep van 36 Poolse Joden die toestemming had gekregen om zich na de Tweede Wereldoorlog in Nederland te vestigen. Als driejarige kwam hij met zijn familie aan in de Maasstad. “We waren drie jaar in een opvangkamp in Duitsland geweest als vluchtelingen en we kregen toestemming om naar Nederland te komen. Vrijheid, een nieuwe toekomst en weg uit Duitsland,” aldus Goldfinger in het tv-programma Het Beloofde Land, waar hij vertelde over zijn verleden.

“Mijn moeder was in verwachting en wilde hier bevallen. Zodra we een tweede kind zouden hebben, zouden we op weg gaan naar Israël. Maar mijn vader kreeg een baan en we zijn hier altijd gebleven,” vertelde Goldfinger. De familie werd opgevangen door de Joodse gemeenschap in Rotterdam en zijn vader ging als conciërge in de synagoge werken. “Er werd vaak gelachen om het Goldfinger-accent van pa en ma, maar waar het om ging: ze wilden zo snel mogelijk een onderdeel zijn van de Nederlandse maatschappij.” Van zijn achtste tot zijn achttiende woonde hij met zijn familieleden in de kleine conciërgewoning van de Rotterdamse sjoel. Later werd broer Samuel Goldfinger geboren, die onder meer een succesvolle salesman zou worden.

‘De Goldfingertjes’
Joelek Goldfinger werd later een succesvol fruitimporteur. Als jongen van achttien kwam hij al in de fruitveiling. “In de beginjaren zat het helemaal vol met kopers. Er werd per kaveling verkocht. Op mijn twintigste ben ik er mijn eerste aankopen gaan doen. Ik wilde de fruithandel in, maar dan wilde ik ook wel bij de beste gaan horen,” aldus Goldfinger, over wiens familie altijd werd gesproken als ‘de Goldfingertjes’. Hij werd ook altijd als vluchteling gezien. “Ik wilde mij bewijzen en zei: nu wil ik laten zien dat wij wel bij de top horen.” In de fruitsector heeft hij het waargemaakt, iets wat erg belangrijk voor hem was. Zijn eerste zakelijke stappen zette Goldfinger in de synagoge, vanuit een klein kamertje belde hij met klanten.

Op religieuze momenten stond Goldfinger stil bij zijn verleden en afkomst. “Ik schaam me er niet voor dat ik vluchteling ben. Ik heb absoluut geen slachtofferrol, maar ik wil me er nog wel van bewust zijn wat mijn ouders meegemaakt hebben; en wat we hier in Nederland meegemaakt hebben,” vertelde hij in het tv-programma. Vanuit zijn werkkamer op de achttiende verdieping van een kantoor in de Rotterdamse haven keek de zakenman geregeld naar het strandje aan de overkant, aan de Nieuwe Waterweg. Daar was het voor hem allemaal begonnen omdat hij daar als driejarige vluchteling met zijn familie aankwam.

Firma Reingold
In de agri- en fruitsector was Goldfinger jarenlang actief. Hij was de medeoprichter van de firma Reingold, die op 1 april 1974 van start ging en actief was in de import van overzees fruit voor de Europese markt. Zijn compagnon Ben Reincke werkte 28 jaar met hem samen. Hij herinnert Goldfinger  als ‘een bijzonder betrouwbare en slimme zakenman’. In 1997 werd het bedrijf overgenomen door Univeg België, dat in 2002 in handen kwam van The Greenery. Goldfinger was daarna nog een aantal jaar als adviseur van dat concern in dienst. Met Goldfinger was Jan van den Heuvel ook adviseur van de Raad van Bestuur van The Greenery. Hij typeert Goldfinger als een contactueel sterke, commercieel zeer gedreven man. “Hij was razendvlug en combineerde dat met een sympathiek karakter. Mijn zoon heeft Joelek vorige week dinsdag nog gesproken. Toen was hij nog hoopvol, maar later bleek toch dat het einde spoedig zou naderen,” zegt Van den Heuvel tegen AGF.nl.

Joods bestuurder
In zijn latere levensjaren was Goldfinger onder meer voorzitter van het Nieuw Israëlietisch Weekblad (NIW), waar hij onder meer samenwerkte met hoofdredacteuren Esther Voet en Maurice Swirc, en bestuurder van de Joodse Omroep. NIW-hoofdredacteur Voet roemde hem zondagochtend op Twitter: ‘Lieve mensen. Treurig bericht. De onnavolgbare #JoelekGoldfinger, voormalig bestuurslid #JoodseOmroep, #NIK en vooral voormalig voorzitter van het @_NIW_ is gister overleden. Hij was een wijs man, een #Mensch en een dierbare vriend. Het NIW is hem veel dank verschuldigd’. Jarenlang was Golfinger ook bestuurlijk actief bij het NIK. Zo was hij bestuursvoorzitter van de Joodse Gemeente Rotterdam en lid van de Permanente Commissie (bestuur) van het NIK.  Voor zijn werk en inzet werd hij in 2008 benoemd tot lid in de Orde van Oranje-Nassau.