Europa, word wakker! – column Naomi Italiaander

‘De Volkskrant kopte woensdag “Hoe Joden met hulp van Amerikaanse Financiers de Al-Wadstraat in Jeruzalem van moslims proberen af te pakken”. Het stigmatiseren van Joden is journalisten niet vreemd de laatste jaren. Inhoudelijk gaat het artikel over een aantal kolonisten, maar kennelijk is elke Jood een kolonist.

Twee maanden geleden werd in Parijs een Franse orthodox-Joodse dame van haar balkon gegooid, met daarbij de woorden “Allahoe akbar”. Geen Nederlandse krant heeft daarover bericht. In Londen werd een concertzaal vol jongeren opgeblazen en ingereden op een groep toeristen. We organiseren een vredesconcert, verschijnen met vlaggetjes op Facebook om sympathie te betuigen en gaan over tot de orde van de dag.

Vorig weekend vloog ik naar Bordeaux. Op Schiphol hoefde ik nergens mijn paspoort te laten zien en voor het boeken van een vlucht was slechts een naam, en creditcard nodig. In Frankrijk bezocht ik een vriend die regelmatig naar Libanon reist, een land waar sektarisch geweld niet ongewoon is. Op een zonnig terras maakte ik me druk om alle aanslagen. “Als er niets verandert, zal de huidige situatie in Libanon een voorbode blijken voor Nederland”, zei hij tegen mij. Ik vroeg wat hij daarmee bedoelt. “Voor de burgeroorlog was zestig procent van de Libanezen christelijk. Nu ligt dat op twintig tot dertig procent, afhankelijk of je de aanwezige Syrische vluchtelingen meerekent. In Libanon zijn achttien geregistreerde godsdiensten, maar het wordt uiteindelijk een moslimland. Een politieke partij met een eigen leger dat machtiger is dan de Libanese defensie, maakt er de dienst uit. Veel christenen van mijn generatie hebben het land zien veranderen en niet ten goede, ze kiezen eieren voor hun geld en trekken weg”, vertelt hij. “Natuurlijk zal het in Nederland zo’n vaart niet lopen, maar dat dachten ze in Libanon veertig jaar geleden ongetwijfeld ook.”

Een artikel zoals woensdag in de Volkskrant, suggereert dat Joden, kolonisten, Zionisten (onderscheid is er niet, toch?) dé agressor zijn. Een terreurdaad zoals in Londen wordt afgedaan als incident. Zo lijkt het wel alsof niemand ziet dat de wereld overgenomen wordt door terreur en geweld. Intussen zijn Joden het grote gevaar: een machtig, welbespraakt volk met heel veel media-invloed waar je bang voor moet zijn – In Nederland wonen nog maar 20.000 Joden.

Als ik mij zonder paspoort door Europa kan bewegen zonder enige controle en als niemand de mensen aanpakt die niet in de westerse wereld willen functioneren, dan is er over vijftig jaar niks meer over van onze westerse beschaving.

Ik wil niet elke column blijven wijden aan waarom Europa zo blind is. Ik zie alleen geen politiek optreden en geen maatregelen die de ernst van de situatie recht doen. Er is geen Europees leger dat optreedt om op orde op zaken te stellen. Ik hoor alleen dat je geweld niet met geweld moet oplossen, maar wat doen wij hier dan tegen degenen die Europa verafschuwen?

In Nederland moet je niet stigmatiseren en uiteraard zijn alle moslims die wel functioneren van harte welkom. Maar de kleine groep aanwezige radicalen moet met harde hand worden aangepakt: Wil je hier niet zijn, ga dan weg!

Israël wordt gezien als agressor, maar is er wellicht oog voor het feit dat Israël, klein als ze is, zich verdedigt tegen buurlanden die haar van de aardbodem willen wegvagen? Dat zij dagelijks te maken heeft met terreur en dreiging en dat zij niet de eerste is die het geweld aanwakkert? Israël lijkt sterk, Israël lijkt machtig, maar dat komt omdat zij niet met zich laat sollen.

Wordt het niet eens tijd dat Europa wakker wordt en inziet dat het geen incidenten zijn? En dat wij het groot goed genaamd: vrijheid en democratie dienen te verdedigen, zodat wij niet net als alle christelijke Libanezen hoeven vluchten voor het geweld dat de radicale islam met zich meebrengt?’