Geen Chinese censuur meer op antisemitische retoriek en propaganda
De autoriteiten in China leggen een antisemitische opiniemaker geen strobreed in de weg om zijn anti-Joodse ideeën te spuien. Dat meldt De Groene Amsterdammer in een bericht. Met zijn antisemitische praat bereikt publicist Lu Kewen een publiek van vijftien miljoen Chinezen. Volgens hem gebruiken ‘de Joden’ westerse massamedia tegen de Volksrepubliek. Lu combineert zo anti-westerse gevoelens en propaganda met anti-Joods gedachtengoed, en zet zijn publiek op die manier dubbel op het verkeerde spoor. Ook andere Chinezen op internet verspreiden antisemitische retoriek.
Geen censuur
In de Volksrepubliek China was antisemitisme vooralsnog geen veel voorkomend verschijnsel, omdat het regime in Peking zich met andere zaken bezighield, zoals het onderdrukken van minderheden zoals Oeigoeren en Tibetanen. Maar de censuur van het politbureau geldt niet voor publicist Lu Kewen. ‘De Joden gebruiken de BBC, The New York Times, The Washington Post en andere media om China te demoniseren en te stigmatiseren’, schrijft hij. En waarom willen ‘de Joden’ dat? ‘Om ons te hersenspoelen en mentaal te koloniseren,’ aldus Lu.
Hand van Xi
Lu’s teksten ademen de chauvinistische, xenofobe geest van superioriteit die partijleider Xi Jinping over China laat waaien, aldus De Groene Amsterdammer. Online mogen andere intellectuelen en influencers eveneens hun gang gaan. Ze ‘ontmaskeren’ de Joden als de daadwerkelijke machthebbers van China’s grote vijand Amerika. Ook de Chinese staats-tv stelde eerder dat ‘rijke Joden’ het buitenlandse beleid van de VS bepalen. Alle klassieke antisemitische propaganda komt voorbij: ‘de Protocollen van de wijzen van Zion’, citaten uit Adolf Hitlers Mein Kampf, maar termen als ‘vrekken’ en ‘woekeraars’, en afbeeldingen van Joden met kromme haakneuzen.
Chinees antisemitisme
Maar er is in China ook sprake van typisch Chinees antisemitisme dat weer de kop opsteekt. Zo hadden in de negentiende eeuw twee Joodse families – Sassoon en Kadoorie – de opiumhandel in handen. In 1839 brak de Eerste Opiumoorlog uit, het begin van China’s ‘eeuw der vernedering’. Het huidige Chinese imperialisme zet zich verwoed af tegen die infame periode, waarin China de speelbal was van de westerse mogendheden en Japan, aldus het magazine. Nooit meer zal China zich door het buitenland laten vernederen; dat krijgen de Chinezen nu van jongs af aan te horen. Volgens Lu en de zijnen is het allemaal de schuld van de Sassoons en de Kadoories. Van ‘de Joden’ dus.
Verslechtering
In China leven sinds de achtste eeuw Joden. Ze vestigden zich indertijd in en rond de toenmalige hoofdstad Kaifeng. Mettertijd ontstond er ook een Joodse gemeenschap in Shanghai, die in de Tweede Wereldoorlog groeide vanwege Joodse vluchtelingen uit Europa. China ving toen circa 20.000 Europese Joden op. Na de oorlog emigreerden de meesten terug naar het Westen. Recentelijk is de Joodse wijk van Shanghai een toeristische trekpleister geworden met een museum. Het communistische regime, dat in 1949 aan de macht kwam, erkent het Jodendom niet en tolereerde de Joden. Echter, onder Xi lijdt het Joodse geloof ook onder de ‘verchinezing’. Zodoende moet het handjevol Chinese Joden hun geloof illegaal belijden om te kunnen overleven.
Lees ook:
Museum van de Joodse vluchtelingen in Shanghai heropend
In Shanghai is het Museum van de Joodse Vluchtelingen opnieuw geopend. Niet vanwege een corona-sluiting, maar vanwege een grondige verbouwing het het museum weer open gegaan. Het herdenkt de circa 20.000 gevluchte Europese Joden die in de Tweede Wereldoorlog onderdak vonden in de Chinese stad. Het museum bevindt zich op de plek van de voormalige Ohel Moshe-synagoge, die in 1927 werd gebouwd in het stadsdeel Hongkou.
